Skocz do zawartości

projekt 909 & 1111 - nosiciele rakiet balistycznych


PKD4GA

Rekomendowane odpowiedzi

Przegladajac chinskie serwisy fotograficzne znalazlem cos baaardzo ciekawego. Rysunki na ktorych przedstawiono okrety wygladajace zupelnie jak jednostki cywilne, jednak uzbrojone w zamaskowane rakiety balistyczne. Zupelne novum – nigdy o takich projektach nie slyszalem… Pomysl zupełnie jak z filmow o Bondzie !

 

a3d7a8a3569bfb6fm.gif 6c0807d67dc1ef8cm.gif 206fee98c690b9eam.jpg

959b8e57eeff46d6m.jpg 72e94c84702dbf4cm.gif fe60dc5532e0a898m.gif

 

Pozdr.

Pawel

Edytowane przez Gość
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

gdzieś też to już widziałem, właśnie na jakiejś stronie ze znaczkami chyba forum fyjs

jaka byłaby zasadność takich okrętów nie wiem, wydaje mi się, że musiałby to być projekt identyczny z cywilnymi statkami (sporo takich samych jednostek zarówno cywilnych jak i wojskowych), tak by na pierwszy rzut oka nie można było np. powiedzieć "o! płynie typ 909" i od razu wiadomo, że ma na pokładzie rakiety balistyczne

 

Jędrek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Coz oczywiscie poszperalem w rosyjskim internecie i troche sie wyjasnilo. Ponizej moje szybkie tlumaczenie...

 

Naturalnie wszystkiemu winni są amerykanie. W 1962 roku rząd USA zwrócił się do krajów NATO z propozycją stworzenia „Wielonarodowych sił jądrowych NATO” uzbrojonych w 25 okrętów – nosicieli każdy z ośmioma rakietami balistycznymi Polaris A-3. Załogi okrętów miały być mieszane – tworzone z marynarzy państw NATO. Same nosiciele miały być zbudowane na bazie amerykańskich statków transportowych typu Mariner (wyporność około 18 tyś ton.). Zewnętrznie okręty te miały być nie do odróżnienia od zwykłych komercyjnych statków. Okręty miały prowadzić patrole bojowe w strefach intensywnej żeglugi cywilnej (wschodni Atlantyk, Morze Śródziemne), dzięki czemu miały posiadać wystarczającą skrytość działania. Odnalezienie ich pośród prawie trzech tysięcy innych statków pływających na tych wodach miało być dla potencjalnego przeciwnika trudne do zrealizowania. (Co ciekawe w tej części wiele razy używa się słowa „przypuszczalnie” - moj przypis)

 

Radziecka prasa natychmiast podniosła odpowiedni alarm, zamaskowane okręty rakietowe nazwano – „okrętami pirackimi” itd. Jednak Komitet Centralny KPZR i Rada Ministrów ZSRR 10 sierpnia 1964 roku wydały wspólne postanowienie/dekret 680-280 o stworzeniu analogicznych zamaskowanych okrętów nosicieli rakiet balistycznych. Rozkaz głównodowodzącego Marynarki z dnia 27 lutego 1965 roku nadawał projektowi kryptonim „Skorpion”.

 

Rozpatrywano dwa warianty ewentualnego uzbrojenia okrętów. W system rakietowy D-8 z rakietami UR-100M – czyli morski wariant międzykontynentalnej rakiety UR-100 zaprojektowanej przez Czełomieja. Drugi wariant przewidywał zastosowanie systemu D-9 z rakietami R-29 zaprojektowanymi przez SKB-385. Ostatecznie zdecydowano się na D-9, ponieważ rakiety R-29 posiadały całkowicie autonomiczny układ naprowadzania, podczas gdy UR-100 otrzymywały komendy z naziemnych punktów naprowadzania, – co znacznie ograniczało możliwości maskowania systemu, ponieważ okręty musiałby znajdować się w strefie obsługiwanej przez taki punkt (oczywiście w wypadku konfliktu atomowego żywotność punktu wysyłającego komendy też była raczej ograniczona). Dodatkowo rakieta R-29 była mniejsza, co ułatwiało instalacje i maskowanie systemu na przyszłym okręcie (R-29 – waga 37 ton, długość szybu 14 m, średnica 2,1 m; UR-100 – waga 44 tony, długość szybu 20,5 m, średnica 2,8 m.). W skład kompleksu D-9 wchodziło osiem rakiet balistycznych R-29. System osiągał gotowość do odpalenia w ciągu pięciu minut. Wyrzutnie 4S-75 miały być identyczne z zastosowanymi na okrętach podwodnych projektu 667B. Przewidywano, że rakiety będą mogły znajdować się na okręcie w konfiguracji gotowej do odpalenia przez okres sześciu miesięcy. Załadunek rakiet miał odbywać się z użyciem urządzeń portowych bazy okrętów. Założenia taktyczno-techniczne przewidywały odpalenie rakiet przy temperaturach od -30 do + 50 stopni Celsjusza, przy prędkości wiatru dochodzącej do 25 m/s, z przechyłami bocznymi do 10 stopni i wzdłużnymi do 4 stopni.

 

Analiza możliwych obszarów operowania okrętów z rakietami balistycznymi, maskowanych na statki cywilne wskazywała że najbardziej przydatnymi do tego celu akwenami będą wody przyległe do północno-zachodnich i północno-wschodnich wybrzeży ZSRR. Rakiety wystrzelone z tych rejonów mogły razić większość celów położonych w USA (pokrycie 90% obszaru). Na akwenach tych stale znajdowało się około 500 statków cywilnych różnego przeznaczenia, co powodowało, że wykrycie nosiciela pływającego pod banderą Marynarki, jednak zewnętrznie nieróżniącego się od jednostek cywilnych było ciągle zadaniem dość skomplikowanym i trudnym do zrealizowania. Zdecydowano, że okręty będą tworzone na bazie statków projektu 550 przystosowanych do operowania po zalodzonych akwenach. Seryjna produkcja tych statków trwała w tamtym czasie w Komsomolsku nad Amurem i w Chiersonie. Projekt 909 nosiciela rakiet balistycznych na bazie projektu 550 przygotowano w CKB-17. Wygląd zewnętrzny, podstawowe wymiary i sylwetka okrętu pozostała bez zmian w stosunku do projektu 550. Głównym elementem, który odróżniał zewnętrznie projekt 909 były dodatkowe anteny łączności radiowej.

 

Szyby startowe były umieszczone w dwóch rzędach w poprzek okrętu. Nadbudówka w rejonie ulokowania szybów startowych została przedłużona o 3 metry, jednak modyfikacja ta była trudna do rozpoznania z zewnątrz (rejon ten był zasłonięty szalupami). Pokrywy szybów startowych planowano maskować panelami imitującymi deskowanie pokładu. Centrum kierowania umieszczono w przedziale przylegającym do wyrzutni. Anteny systemu radio-nawigacyjnego były wysuwane ze specjalnych szybów, które maskowano podobnie jak wyrzutnie. Nie przewidywano uzbrojenia okrętów w systemy defensywne, jedyne wyposażenie specjalne miało być identyczne z przygotowanym na wypadek mobilizacji dla projektu 550 – czyli zwykłe systemy obrony przeciwatomowej.

 

Pełna wyporność okrętu projektu 909 - 11660 ton, prędkość 15 węzłów, załogo 105 osób, autonomiczność 180 dób.

 

W ramach programu „Skorpion” oprócz opracowania podstawowego wariantu nosiciela (projekt 909) CKB-17 opracowało z wykorzystaniem własnych środków projekt 1111 – nosiciel rakiet balistycznych zamaskowany, jako statek hydrograficzny. Uzbrojenie ofensywne okrętu projektu 1111 było identyczne jak w projekcie 909. Jednak jego standardowa wyporność wynosiła 4790 ton, a pełna 5530 ton – był on, więc dwa razy mniejszy od okrętu projektu 909. Według oceny CKB-17 projekt 1111 był też odpowiedni tańszy (i mniej pracochłonny) w budowie. Cenę budowy pierwszej jednostki projektu 909 wyceniono na 18,9 mln. rubli, a trzeciej na 16,2 mln. rubli. Wartości te dla jednostek projektu 1111 wynosiły odpowiednio 15,5 mln. rubli i 12,5 mln. rubli. Opracowywanie projektów 909 i 1111 zakończono w CKB-17 w lipcu – sierpniu 1965 roku i dokumentację przekazano odpowiednim ministerstwom i dowództwu Marynarki.

 

Projekt 1111 został mimo swoich zalet odrzucony, ponieważ nie zapewniał on odpowiedniego stopnia zamaskowania okrętów. Do realizacji wybrano projekt 909. Budowę jednostek planowano w Zakładzie 199 w Komsomolsku nad Amurem. CKB-17 optymistycznie zakładało, że gdy ocena techniczna przekazanej dokumentacji zakończy się w czwartym kwartale 1965 roku to budowa prototypowej jednostki mogła być ukończona w 1968 roku.

 

Jednak pod koniec 1965 roku USA zarzuciła koncepcje budowy zamaskowanych nosicieli rakiet balistycznych, a także wielonarodowych sił jądrowych. Najprawdopodobniej wydarzenia te zdecydowały o przerwaniu prac nad projektem „Skorpion”.

 

I to tyle

 

Pozdr.

Pawel

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 

ciekawa lektura, dzięki Paweł za tłumaczenie

w tamtych czasach śledzenie sporej ilości statków cywilnych rzeczywiście mogło stanowić mały problem, choć pewnie obserwacja skupiłaby się głównie na niektórych akwenach

8 rakiet... całkiem sporo

 

Jędrek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzieki Jedrus - podpalilem sie do tematu...wiadomo strzelajace szminki, aktowki maszynowe z MP-5, frachtowce/lodolamacze czy pociagi z rakietami balistycznymi wszystko to bardzo ciekawe. Szukam teraz qrde jakis dobrych fotek statkow proj.550 "Амгуэма" - tych wyjsciowych - troche znalazlem ale szukam wiekszych:

 

0d10bc799649bdb8.jpg

projekt 550

 

8fa63fcb6749cc41m.jpg 462650ecbb880c80m.jpg 24315becf665d80fm.jpg f10bd01ab79afb48m.jpg

 

b6ae002cc1adb555m.jpg d791c4692b7be0c7m.jpg 03f0e402fddb94a2m.jpg f06343d459d48745m.jpg

f52920b7e0d664a8m.jpg dd09f8ecd6947ec2m.jpg 1351bcdeca61013em.jpg 585cfc7883b8812am.jpg

e765a92b7216404am.jpg 9e862a00c0273391m.jpg

 

Super fotki podeslane przez Jędrka

afb5331b336e1080m.jpg 6a2be067944f494em.jpg 594aba807caf1725m.jpg 45d33ad3e4c40f54m.jpg

 

Mam tez bardziej precyzyjny opis programu "Skorpion" - wiec pewnie wkrotce uzupelnie txt.

 

Pozdr.

Pawel

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.