Wyrzutnia rakiet operacyjno-taktycznych 2P19 SCUD-A- Muzeum Orła Białego- Skarżysko Kamienna.

[robertmodelarz]

 

Wyrzutnia 2P19 na podwoziu gąsienicowym była zmodyfikowaną wersją wyrzutni 8U218- skonstruowano na podwoziu działa samobieżnego ISU-152 (czołgu IS-2). Wizualnie była zbliżona do wyrzutni rakiet taktycznych 2K4 Filin, ponieważ obie konstrukcje były projektowane w tym samym czasie. Podstawowa różnica wizualna pomiędzy tymi pojazdami polega na tym, że w przypadku wyrzutni 2P19 na nadwoziu zamontowane były z każdej ze stron po dwie butle na sprężone powietrze (do napełnienia zbiornika kulistego w rakiecie 8K14), podczas gdy na wyrzutni 8U218 z zestawu 9K51 na każdej ze stron nadwozia montowano po jednej takiej butli. Pozostawiono układ jezdny i przedział silnikowy czołgu bez zmian. Z przodu zbudowano wieloosobową kabinę zespołu obsługi wyrzutni. W kabinie umieszczono urządzenia i pulpity urządzeń układu kontrolno-startowego rakiet oraz kierowania wyrzutnią. Z tyłu zamontowano dwie podpory podwozia, które zapewniały wypoziomowanie oraz stabilizację wyrzutni podczas przygotowywania i startu rakiety. Na górze, wzdłuż konstrukcji zamontowano łoże rakiety ze stołem startowym, podnoszone hydraulicznie. Łoże w przedniej części, wykonane z rurkowego szkieletu, w pozycji marszowej miało charakterystyczny kształt szkieletu łodzi. Po ustawieniu rakiety na stole startowym w pozycji pionowej, łoże wracało do pozycji poziomej. Po bokach nadwozia były szafki i urządzenia sterujące mechanizmami wyrzutni oraz z każdej strony butla na sprężone powietrze, służące do napełniania zbiornika kulistego układu napędowego rakiety. Sprężone powietrze z butli można też było wykorzystać do uruchamiania silnika wyrzutni. Rakieta była przewożona na wyrzutni napełniona paliwem zasadniczym i utleniaczem z dołączoną głowicą bojową. Na dużych odległościach wyrzutnia była przewożona bez rakiety na wieloosiowej, niskopodwoziowej przyczepie, ciągniętej przez ciągnik samochodowy KrAZ lub Tatra.

Późniejsze wersje wyrzutni były umieszczane na pojazdach kołowych MAZ-543P. Rakieta przystosowana był do przenoszenia głowic z ładunkiem konwencjonalnym i jądrowym.

Przeznaczona była do niszczenia zgrupowań wojsk, punktów dowodzenia, ważnych obiektów wojskowych i gospodarczych. Ładunek uranowy (50 kiloton TNT) był wyposażony w impulsowe źródło neutronów. W zależności od wprowadzonych ustawień można było wywołać naziemny, powietrzny lub niski powietrzny wybuch jądrowy. 

Kompleksy rakietowe R-11M były na wyposażeniu państw Układu Warszawskiego – Bułgarii, Węgier, Polski, Rumunii, Czechosłowacji oraz Chin, Korei Północnej. Iran nabył je w ramach reeksportu z Korei Północnej. W Polsce były w nie uzbrojone 4 brygady: 2 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych, 3 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych, 18 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych, 32 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych.

Dane techniczne wyrzutni:

Masa – 40 ton

Maksymalna prędkość – ok 40 km/h

Długość -12,5 m

Szerokość -3,2 m

Wysokość -3,32 m

Moc silnika -520 KM

 

Edytowane 5 Września 2021 przez robertmodelarz

[robertmodelarz]

Cd:

 

[robertmodelarz]

Cd.

 

[piotrkur]

Pokrak pierwszej wody!A masz może fotki wnętrza??Do środka wsiadano via drzwiczki??

[robertmodelarz]

22 minuty temu, piotrkur napisał:

Pokrak pierwszej wody!A masz może fotki wnętrza??Do środka wsiadano via drzwiczki??

Ten w Skarżysku- zamknięty na amen. Fotki wnętrza są tu:

 

[piotrkur]

Thx

[SnajperTBG]

Taki mały jesienny update I ja sam jako model w celach porównawczych-wielkościowych - 1.88cm