Front Północny 1939-44"; Do-17Z, LeLv46, Revell 1/72

[dewertus]

Witam,

Mam przyjemność zaprezentować Szanownym Kolegom pierwszy model wielosilnikowego Finlandczyka zbudowanego w ramach serii „Front Północny 1939-44”. Tym pierworodnym jest Dornier Do-17Z zbudowany z zestawu Revella w skali 1/72. Model przedstawia samolot DN-63 w służbie 1/LeLv 46.

 

Rys historyczny

Do końca 1941 podstawowym samolotem bombowym i rozpoznawczym w Suomen Ilmavoimien był Bristol Blenhaim MK I / IV. W celu zwiększenia możliwości ofensywnych i rozpoznania dalekiego zasięgu fińskiego sojusznika, Goring postanowił w listopadzie 1941 przekazać ze stanu Luftwaffe 15 samolotów Dornie Do-17Z, które były stopniowo wycofywane z jednostek pierwszoliniowych. Wraz z samolotami Niemcy przekazali do nich 300.000 kg bomb.

 

Pierwsze samoloty trafiły do Finów w styczniu 1942, pierwsze loty bojowe wykonały w kwietniu tego samego roku. Jedna sztuka (DN-64) został przekazany do jednostki rozpoznawczej LeLv 48 gdzie był wykorzystywany do daleko dystansowych lotów rozpoznawczych i kartograficznych.

 

Podczas wojny kontynuacyjnej 1942-44 załogi Dornierów wykonały 415 lotów bojowych, tracąc 6 samolotów (3 zestrzelone przez sowiecką artylerię przeciwlotniczą, 2 przez sowieckie myśliwce i jeden pomyłkowo przez własną artylerię przeciwlotniczą). Najczęściej wykonywanym typem zadań bojowych było atakowanie sowieckich lotnisk.

 

Podczas jednego z takich lotów miał miejsce najbardziej znany epizod w historii fińskich Dornierów. W nocy 30.06.1942 podczas nalotu na bazę lotniczą w Segezha załoga DN-52 cudem uniknęła śmierci po tym jak w trakcie wyprowadzania ze strefy bombardowania ich samolot został trafiony…. dwiema 50kg bombami zrzucanymi przez załogę innego samolotu. Pierwsza bomba trafiła w kabinę demolując oszklenie nosa i stanowisko bombardiera, druga uszkodziła końcówkę lewego skrzydła. Pilot (por. Jorm Turpeinen) z trudem wyprowadził samolot z nurkowania. W zamieszaniu na spadochronie wyskoczył bombardier (por. Kaarlo Rundqvist), pozostali członkowie nie mogli opuścić samolotu bowiem strzelec-radiotelegrafista (sierż. Osmo Rautavaara) nie usłyszał rozkazu – miał wypięty interkom, a dolny strzelec (st. szer. Vaino Nousiainenn) został wciśnięty w korytarz pod podłoga pilota przez pęd powietrza. Po opanowaniu samolotu okazało się, że może on kontynuować lot. Przed lądowaniem załoga przeżyła kolejne chwile grozy, gdy prowadzący nalot nie chciał im uwierzyć, że to oni, twierdząc, że załoga DN-52 zginęła. Rundqvist został szybko pojmany i osadzony w obozie jenieckim. Po pewnym czasie (listopad 1943) dołączył do niego pilot „sprawcy” zbombardowania samolotu czyli dowódca DN-59 - por. Leminki (zestrzelony podczas przewożenia danych rozpoznawczych wykonanych przez He-115 na głębokich tyłach sowietów). Kiedy dowiedział się, że DN-52 powrócił do bazy skomentował to w dość niecenzuralny sposób. Całe to wydarzenie miało także element humorystyczny: Bombardier odkrył, ze ma za mało papierosów i posłał po dwie paczki. Por. Rundqvist żartobliwie wyjaśnił, że kiedy nie będą mogli powrócić, on jako wykształcony człowiek nie będzie mógł pozostać prostym więźniem wojennym, lecz najprawdopodobniej zostanie burmistrzem Segezha. I wynosiłby się ponad dostojeństwo burmistrza paląc rosyjską machorkę ... Po wylądowaniu pilot zameldował dowódcy: Dzień dobry, sir. Por. Rundqvist wziął przeniesienie na etat burmistrza Segezha

 

DN-63 trafił do Finlandii 13.01.1942, w dniu 17.03.1942 został wpisany na stan jednostki. W kwietniu 1943 został uszkodzony podczas lądowania. Nie dotrwał do końca wojny – został zestrzelony w dniu 30.06.1944 przez sowiecką artylerię przeciwlotniczą podczas ataku na ugrupowania IV Korpusu Armijnego w rejonie Mainila (przesmyk karelski). Dwóch członków załogi zginęło, pozostali trafili do niewoli. Wykonał loty bojowe w łącznym czasie 505 godzin.

 

W wojnie laplandzkiej wykonano na Dornierach 47 lotów bojowych bez strat własnych. Ostatni Do-17Z został spisany ze stanu w roku 1948.

 

Opis budowy

Cały proces budowy znajduje się w http://www.pwm.org.pl/viewtopic.php?f=12&t=11011 . Malowanie wykonałem aerografem (praktycznie cały model, pędzlem wykonałem retusze oraz malowanie drobnych elementów, w tym oszklenia) z zastosowaniem farb i lakierów akrylowych AGAMY. Wash zrobiony przy pomocy markerów GUNZE, zadrapania wykonałem patyczkiem i Humbrolem 11. Okopcenia to mieszanka Humbrola 56 i 70 naniesiona suchym pędzlem i rozmyta wacikiem do uszu nasączonym rozcieńczalnikiem do emalii Humbrola. Kalki Techmodu wsparte zostały przez Mr. Mark Softer.

 

Przeglądając zdjęcia fińskich Dornierów nie spotkałem się aby były one poobijane i obdrapane. Na kilku zdjęciach udało mi się dostrzec małe obicia tylko w rejonie włazu do kabiny i dolnych pokryw silników. Okopcenia zaś występują w dowolnej formie - od praktycznie czyściutkich samolotów do utytłanych po uszy. Osobiście wybrałem wersję "soft". Kształt i charakter umorusania gondoli silnikowych i skrzydeł wzorowałem na zdjęciach, Okopcenia na górnych powierzchniach wzorowałem na sylwetkach przedstawionych w monografii Do-17/215 wydawnictwa Kagero.

 

Z modelu jestem zadowolony, zdaję sobie sprawę z kilku niedoskonałości. Budowa była przyjemnością, która dodatkowo umożliwiła mi dalszą edukację w posługiwaniu się aerografem.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[jarek38]

Kolejna ciekawa historia z frontu północnego oraz Do 17 w bardzo efektownym malowaniu. Jak liczną masz kolekcję modeli z tego rejonu działań i czy do każdego z nich masz równie ciekawą opowieść?

Może byś dołączył do galerii zbiorczą fotkę lotnictwa frontu północnego?

PS.Zrobiłeś okopcenia, odpryski, zapuściłeś linie, a o kołach i goleniach zupełnie zapomniałeś

 

Gratuluję ciekawego modelu Jarek

[kornik_69]

Jak już nie raz wspominałem nie jestem ani fanem ani znawcą niemieckich maszyn dlatego też stronię od ich komentowania. Wyjątkiem są modele wykonane albo z wielką pieczołowitością, albo takie, które noszą na sobie insygnia inne niż niemieckie.

W przypadku Twojego Dorniera właśnie tak jest dlatego też chciałbym pochwalić Cię po raz kolejny za wprowadzenie historyczne, a także za samo wykonanie modelu. Prezentuje się on bardzo atrakcyjnie, samo malowanie jest efektowne i cieszy oko. Jedyne niedoskonałości to "zamglenie" niektórych elementów oszklenia, oraz świecące opony.

Reszta wygląda bardzo fajnie

 

Pozdrawiam

Kornik

[przemekgksw3]

Dopiero teraz trafiłem na tą galerię, widząc Do 17Z od razu skojarzyłem to sobie z niemcem, nic ciekawego. Później przypomniałem sobie o twojej kolekcji finów i od razu tu zaglądnąłem Samolot naprawdę ciekawy, oryginalne rzadko spotykane malowanie, również przyłączam się do prośby o zdjęcia całej kolekcji.

[dewertus]

czy do każdego z nich masz równie ciekawą opowieść?

 

Do większości z nich tak - dla mnie zawsze ważniejsze było "tło historyczne i anegdoty" związane z danym samolotem, pilotem, rejonem i okresem działania niż model sam w sobie. Dla mnie budowa modelu jest dodatkiem do opowieści, a nie głownym celem działania (modelowania).

 

Może byś dołączył do galerii zbiorczą fotkę lotnictwa frontu północnego?

również przyłączam się do prośby o zdjęcia całej kolekcji.

 

 

Rozumiem, że chodzi o jedno zdjęcię prezentujące całą kolekcję, a nie zdjęcia poszczególnych eksponatów?

 

 

 

Koledzy,

Bardzo dziękuję za zainteresowanie i komentarze.

[jarek38]

Rozumiem, że chodzi o jedno zdjęcię prezentujące całą kolekcję, a nie zdjęcia poszczególnych eksponatów?

 

Dokładnie tak, całość kolekcji.