Spitfire Mk.Vb, Tamiya 1/48

[Erolek]

Siłą rozpędu świeżo po skończeniu P.11c zaczynam nowy warsztat.

 

Tego samolotu przedstawiać chyba nie trzeba.

Supermarine Spitfire Mk. Vb, Dywizjon 303, pilot Jan Zumbach, wrzesień 1942

 

Model Tamiya z dodatkami ICM w skali 1/48.

 

Pudełko:

 

A w środku:

 

Instrukcja - klasyczna rozkładówka Tamiyi

 

Plus dodatkowa kolorowa plansza przedstawiająca malowanie RF-D, a z drugiej strony schemat malowania figurek, plus szablon kamuflażu w 1/48 plus errata do instrukcji (nie dotyczy malowania RF-D).

 

Dwie szare ramki Tamiyi plus jedna z oszkleniem (różne wersje owiewek).

 

Ramka z figurkami i trochę gadgetów lotniskowych z ICM:

 

Kalkomanie:

 

Wspierać się będę niniejszymi pozycjami:

 

Pozdrawiam

Eryk

[Sławko]

Przyglądałem się Twej P.11 - ładnie wyszła

Dlatego będę tu czasem z zainteresowaniem zaglądał

Powodzenia

[Timi]

Nie planujesz żadnych dodatków??

Jakbyś potrzebował więcej kwitów to odezwij się na PW

[Erolek]

Z dodatków planuję Eduardowe blaszane klapy. Zamówiłem już i pewnie są w drodze. Silnika otwierać nie będę, a co trzeba będzie dorobić, ewentualnie otworzyć, to wyjdzie w praniu.

 

Privkę wysłałem.

 

Pozdrawiam

Eryk

[Erolek]

Dni mijają, posty lecą, a aktualizacji z prac nad Spitem ze świecą szukać.

 

Żeby nie było, że zupełnie nic nie robiłem - szybka fotorelacja z dotychczasowych prac.

 

Zacząłem od odpowiedniego motywatora:

 

Śmieszna sprawa z tą Tamiyą. Wszystko jest, i wszystko pasuje (to moje pierwsze doświadczenie z samolotem tej firmy). Na upartego powierciłem dziurki we wręgach, powierciłem dziurki w siedzisku i dorobiłem jeden uchwyt i kawałek perforowanej blachy przy fotelu (żeby było widać, że się staram).

 

Całość jak leci dostała warstę XF-71 Cockpit Green, a fotel XF-9 Hull Red.

 

Ciąg dalszy nastąpi...

 

Pozdrawiam

Eryk

[Sławko]

a fotel XF-9 Hull Red

Przez chwilę miałem wątpliwości czy aby cały fotel powinien być w tym kolorze ale znalazłem coś takiego:

Tyczy się to fotela wykonanego z Synthetic Resin-Bonded Paper.

Jednak fotele metalowe chyba malowano tak jak resztę kokpitu - interior green:

http://www.spitfirespares.com/SpitfireSpares.com/Pages/pilotequip.html

 

EDIT:

Fajny ten motywator

[Erolek]

Fotel był z kompozytu kartonowo-żywicznego. do tego skórzana poduszka, oryginalnie w bardzo podobnym kolorze. To na razie baza, jeszcze będę nad tym pracował. Wzorowałem się na tym zdjęciu:

 

A pochodzi ono ze strony "The Spitfire Site" a dokładniej z działu "anatomy of the Spitfire Cockpit" - KLIK.

 

Doskonałe źródło informacji na temat Spitfire'a, łącznie z drobiazgową rozpiską wnętrza.

 

Pozdrawiam

Eryk

[Timi]

Widze że działasz. Dostałeś PW z materiałami??

Nie zapędź się tylko z łomem na czerwono:p

[Erolek]

Tak, dostałem privkę. Dziękuję - na pewno się to wszystko przyda.

Spokojna głowa - łom już pociągnięty gunmetalem. Wyłożę się pewnie na czymś dużo bardziej oczywistym - na przykład spód zrobię Azure Blue zamiast Medium Sea Grey, albo coś w tym stylu.

 

Póki co - kolejna aktualizacja. Wash olejny za pomocą "Shadow Brown" z palety "502 Abteilung" i opędzlowanie na sucho Humbrolami.

 

 

Jeszcze delikatnie pigmentem tu i ówdzie, jakieś pasy skombinować (Tamiya dała pasy jako kalkomanie, ale to nie wypada do takiego ładnie zdetalowanego kokpitu) i można zamykać kadłub.

 

Pozdrawiam

Eryk

[Timi]

Dobrze że doszło.

Szkoda że nie zastosowałeś blaszki we wnętrzu, pasy by były, no i kompas w wykonaniu Tamiyi średni:/

[Erolek]

Z oporami, po przerwie (sami rozumiecie - 4 sezon "The Unit" wyszedł na DVD) wróciłem do pracy nad Spitem.

 

Dorobiłem całą uprząż (z papieru):

 

Zamknąłem kadłub. Dorobiłem mały drobiazg mający przybliżyć model do tego konkretnego egzemplarza:

 

Zabrałem się za wydechy. Kształt trzeba było lekko poprawić, bo końcówki były dość topornymi półkolami:

 

Istnieje szansa, że prace będą dalej trwały.

 

Pozdrawiam

Eryk

[Erolek]

Epopei ciąg dalszy. Tym razem jako usprawiedliwienie przed brakiem aktualizacji mam wizytę gościa, który bawił u nas przez ostatni tydzień. Nie ma tego złego - również modelarz, od którego w prezencie dostałem dwa ciekawe modele, więc na brak zajęć przez najbliższe miesiące nie będę narzekał.

 

Ale do rzeczy - prace nad Spitfire'm wbrew pozorom posuwają się jednak do przodu.

 

W międzyczasie listonosz przyniósł trochę czeskiego złomu:

 

Można było zabrać się za skrzydła. Jako, że klapy będą wysunięte - trzeba było wydłubać w skrzydle klapki na mechanikę opuszczania klap:

 

Spód po wklejeniu wnęk klap:

 

Pomaskowane okienka:

 

Dorobiony i wklejony kawałek poszycia spodu, który widoczny będzie przez szpary po otwartych klapach:

 

Pomalowałem łopaty śmigieł:

 

Tyle w dzisiejszym odcinku.

 

Pozdrawiam

Eryk

[Erolek]

Czas na kolejną odsłonę, tym bardziej, że widać jakiś postęp.

 

Trochę drobnicy:

 

Tytaj kadłub po zmontowaniu i psiknięciu podkładem:

 

Odrobina preshadingu:

 

Tutaj widoczne zaawansowane technologie maskujące przy pomocy Blu-Tack i taśmy Tamiya:

 

A kolorystycznie sprawa wygląda w ten sposób:

 

Spód - Gunze Medium Sea Grey z palety RAF Color:

 

Góra - Dark Green i Ocean Grey. Równiez z zestawu RAF Color. Pasek na kadłubie - Sky z zestawu RAF Color 2, a żółte krawędzie natarcia malowane Tamiyą X-8 Lemon Yellow z kroplą X-6 Orange. Na wszystkich zdjęciach oryginału przód tego konkretnego samolotu jest znacznie ciemniejszy, niż reszta kadłuba:

 

Natrysnąłem więc warstwę Tamiya X-19 Smoke. Na zdjęciu całość już po warstwie błyszczącego lakieru:

 

Jako połysku używam lokalnego odpowiednika sidoluksu:

 

Pozdrawiam

Eryk

[Erolek]

Kalki. Moja zmora i przekleństwo.

Zaczęło się od nerwów i przekleństw przy paskach na skrzydłach.

 

Później przyszedł czas na rondle. Tamiya rozwiązała sprawę dość dziwnie, bo najpierw trzeba nałożyć białe tło, a później właściwe kokardy.

Wygląda to tak:

 

 

To oznacza podwójną warstwę kalkomanii na każde oznaczenie. Nie mam mowy, żeby to się sensownie ułożyło na wszystkich wgłębieniach i wypukłościach, których szczególnie na dolnych krawędziach skrzydeł nie brakuje. Postanowiłem zatem zrobić szablony i białe tło namalować.

 

 

Z jakiegoś powodu kokardy na górnych powierzchniach skrzydeł dziwnie zareagowały z zestawm Set/Sol i pomarszczyły się permanentnie. Zostały lekkie zmarszczki, które trochę spolerowałem i podmalowałem, ale babol został. Trudno. Kiedyś się nauczę.

 

Później "tylko" błysk, trochę washa miejscowo, obicia, osmalenia, osmarkanie olejem po brzuszku i przykurzenie. Na koniec antenki, czy co to za inne cholerstwo sterczy między kadłubem a statecznikami i na deser dorobiłem słynne Zumbachowe lusterko.

 

Tym optymistycznym akcentem odsyłam do galerii:

 

KLIK

 

Pozdrawiam

Eryk