Bf 109G-6 R6 | Eduard 1/48 ProfiPACK

Witajcie,

Jeden z kilku moich równoległych projektów: największy Messer świata: Bf-109 G6 od Eduarda.

Zestaw - montażowo zupełnie bez problemów (poza kłopotami ze zgodnością z oryginałem, ale tym się nie przejmuję zbytnio z założenia).

Model ma przedstawiać maszynę użytkowaną przez Oblt. Alfreda Grislawskiego, 1./JGr.50, Wiesbaden – Erbenheim, wrzesień 1943 (wg instrukcji Eduarda).

Barwy z palety Vallejo Air - jakieś takie ciemne są ich odpowiedniki RLM 74 i 75.

Wczoraj pojawiły się na nim pierwsze kalkomanie. I przy tej okazji zorientowałem się, że malowanie będzie jeszcze wymagać pewnych korekt...

Patrzyłeś może na zdjęcia Grislawskiego Gustava?

Tak, po położeniu kalkomanii i teraz się zastanawiam, co z tym zrobić.

Opcje mam dwie - przemalowanie po zamaskowaniu kalkomanii lub całkowita zmiana malowania. Decyzja nie podjęta jeszcze, ale skłaniam się ku ratowaniu Grislawskiego.

Misja ratunkowa rozpoczęta.

Cel:

Tylko dla celów dyskusji / Only for discussion purposes

Nie znalazłem niestety zdjęć prawej strony - zatem starałem się malować mniej więcej na tą samą modłę.

Teraz jest dużo jaśniej. Udało się obejść kalkomanie, niestety są małe straty (napis w okolicy godła osobistego pilota zerwał się razem z taśmą maskującą...).

Po przeschnięciu zadziałam uzupełniająco i korygująco RLM74/75.

Ten żółty też chyba przydałoby się pociemnieć...

Całość wygląda już naprawę fajnie... Nawet taka czyściutka ;]

To pewnie widziałeś:

 

Tak, to też widziałem, jak na profil jest niezły, choć przede wszystkim będę teraz patrzeć na fotografie. Zobaczymy, co z tego wyjdzie.

Ten żółty też chyba przydałoby się pociemnieć

Ten żółty to autorska wizja Vallejo farby RLM. Zakładam, że po zabiegach z cieniowaniem i brudzeniem (samolot nie wygląda na fotografiach na wzór schludności) wyjdzie ciemniej.

Dzięki za komentarze.

No z Vallejo różnie bywa.

Dlatego czekam teraz na komplet farbek od MR.Hobby, może jutro dojadą

No z Vallejo różnie bywa.

Dlatego czekam teraz na komplet farbek od MR.Hobby, może jutro dojadą

Zgadzam się, jedne za ciemne, inne za jasne, RLM 75 w ogóle jakiś dziwny. No, ale zacząłem go w czasie wakacji, wyjazdowo łatwiej działać z ich (Vallejo) opakowaniami, niż ze słoiczkami. Zatem dokończę go z Vallejo.

Włoszkę maluję z Mr. Hobby i jest to inna jakość pracy. Nieporównanie lepsza. Podobnie, jak efekt.

Dlatego dobrym pomysłem jest zakup pojemniczków takich jak ma ak/mig/vallejo.

Raz się nababrasz w przelewanie, ale później praca o ile łatwiejsza.

Raz się nababrasz w przelewanie, ale później praca o ile łatwiejsza.

Jest to jakiś pomysł. Ale myślę, że jak dla mnie, to raczej wakacyjno / wyjazdowy, wolny czas wolę przeznaczyć na modele

W ramach tegoż, udało się na godzinkę wyciągnąć kompresor i aerograf.

Pryśnięte RLM 74 i 75.

Z lewej strony jestem w miarę zadowolony, na ile umiałem odwzorowałem to, co widać na fotografiach. Nawet jeżeli nie jest to 100% zgodności, to myślę że ogólne wrażenie jest podobne. Trzeba jeszcze pomyśleć nad odtworzeniem zużycia powłoki, widocznego na dostępnych fotografiach.

Prawa strona - moja inwencja. Na dziobie będą potrzebne jeszcze poprawki, kilka plamek źle wyszło.

Klapy nie są jeszcze ostatecznie wklejone.

Co sądzicie?

Witam ponownie,

Etap malowania uważam za w zasadzie zakończony (nie licząc cieniowania, postarzania i brudzenia, które przede mną). Mam nadzieję, że Grislawski rozpoznałby go w tłumie na parkingu pod hipermarketem.

Klapki Flettnera wykonane - nie jest idealnie, ale jak na moje zdolności warsztatowe... przeróbki to nie jest moja mocna strona.

Teraz reszta kalkomanii, kosmetyka i finalny montaż - już widać światełko w tunelu.

Witam wszystkich,

Proszę serdecznie o sugestie w dwóch sprawach potrzebnych do wykończenia:

1. Na fotografiach usterzenia samolotu widoczne są dosyć regularne w kształcie, ciemne plamy.

Tylko dla celów dyskusji / For discussion purposes only

Obstawiam, że z jakiegoś powodu, może naprawy, wymalowano je pędzlem ciemniejszą farbą, ale nie jest to raczej czerwony podkład, bo pewnie wyszedłby jaśniejszy (wg Eduarda przerywana linia wokół klapek wyważających jest czerwona - chyba że jednak powinna być biała?) i na pewno nie czarny. Czy może to być czarnozielony RLM-70? Zakładam, że był łatwiej dostępny od podkładu stosowanego fabrycznie.

2. Szukając danych o tym samolocie natknąłem się na stwierdzenie (na jakimś zagranicznym forum), że płatowiec był namiętnie i wielokrotnie polerowany przez mechaników, w celu uzyskania większej prędkości maksymalnej. Stąd widoczne zużycie powierzchni. To rodzi dwa pytania:

a) czy to, co prześwituje spod kamuflażu, to farba podkładowa, a jeżeli tak - jaka? Czy może to być RLM-02? Wg instrukcji Vallejo, jako farbę podkładową stosowano różne kolory, w tym dwa dosyć jasne: pomarańczowo-czerwony, brązowo-czerwony, jasno zielony (RLM-02?) i ciemno żółty. Te farby podkładowe określano zbiorczo, jako RLM-99. Ja bym obstawiał RLM-02, jak uważacie? Jeżeli nie podkład, to zapewne RLM-76, ale czy tym kolorem była też malowana góra kadłuba?

b) czy zatem wykończenie płatowca powinno być matowe? Skoro przetarcia lakieru mogą być wynikiem polerowania, to może właściwszy będzie połysk / satynowy połysk? Wydaje mi się, że jaśniejszy trójkątny fragment statecznika poziomego, to po prostu efekt odbicia wymalowanego na biało statecznika pionowego. Jak uważacie?

Z góry dzięki za pomoc.

Gadanie o kolorach na podstawie cz-b zdjęć jest nieco ryzykowne, ale jakbym miał obstawiać to dorobiłbym taką legendę na podstawie obserwacji i analogii z innymi 109:

Obstawiam, że z jakiegoś powodu, może naprawy, wymalowano je pędzlem ciemniejszą farbą, ale nie jest to raczej czerwony podkład, bo pewnie wyszedłby jaśniejszy (wg Eduarda przerywana linia wokół klapek wyważających jest czerwona - chyba że jednak powinna być biała?) i na pewno nie czarny. Czy może to być czarnozielony RLM-70? Zakładam, że był łatwiej dostępny od podkładu stosowanego fabrycznie.

Tak, RLM 70 czy jakakolwiek ciemna farba będzie OK. To są podmalówki na wysokości zewnętrznych zawiasów sterów wysokości, często widoczne na innych 109 G i K. Do koloru większej wagi nie przykładaj, dasz RLM 70 i będzie bardzo dobrze. W rzeczywistości to mogła być jakakolwiek farba, bo liczył się kolor (byle nie zbyt jaskrawy) a sama funkcja zabezpieczenia.

W czerwoną antykorozyjną/podkładową farbę bym raczej nie wierzył.

2. Szukając danych o tym samolocie natknąłem się na stwierdzenie (na jakimś zagranicznym forum), że płatowiec był namiętnie i wielokrotnie polerowany przez mechaników, w celu uzyskania większej prędkości maksymalnej. Stąd widoczne zużycie powierzchni. To rodzi dwa pytania:

a) czy to, co prześwituje spod kamuflażu, to farba podkładowa, a jeżeli tak - jaka? Czy może to być RLM-02? Wg instrukcji Vallejo, jako farbę podkładową stosowano różne kolory, w tym dwa dosyć jasne: pomarańczowo-czerwony, brązowo-czerwony, jasno zielony (RLM-02?) i ciemno żółty. Te farby podkładowe określano zbiorczo, jako RLM-99. Ja bym obstawiał RLM-02, jak uważacie? Jeżeli nie podkład, to zapewne RLM-76, ale czy tym kolorem była też malowana góra kadłuba?

b) czy zatem wykończenie płatowca powinno być matowe? Skoro przetarcia lakieru mogą być wynikiem polerowania, to może właściwszy będzie połysk / satynowy połysk? Wydaje mi się, że jaśniejszy trójkątny fragment statecznika poziomego, to po prostu efekt odbicia wymalowanego na biało statecznika pionowego. Jak uważacie?

Tak, to prawda. Samolot był polerowany i widać wyraźnie ślady na bokach i grzbiecie. Są zdjęcia, gdzie mechanicy mają normalne elektryczne szlifierki z nałożonymi krążkami polerskimi. Tak samo jak dziś robi się polerkę na autach to oni jechali z kadłubami 109. Kadłuby wykańczano na gładko fabrycznie, same niemieckie Fiegerlacki były półmatowe a tarcie powietrza czy właśnie polerowanie dodatkowo czyniło je lekko błyszczącymi. Czytałem nawet o woskowaniu samolotów. Wszystko w pogoni o każdy km/h, czasem oddzielający życie od śmierci kierownika w takim 109

Farba, jaka prześwituje to raczej nie 02. Niemcy w tym okresie nie stosowali podkładów, Fliegerlacki były specjalnie opracowane by nakładać je prosto na metal. W tym okresie fabrycznie całe kadłuby były malowane niebieską RLM 76 i na to potem nakładano farby ciemniejsze, RLM 74 i 75 na grzbiet oraz pryskano plamki na bokach (RLM 71, RLM 02, RLM 75, RLM 70, RLM 74 - taka gama jest możliwa). Tu widać, ze przy polerowaniu obsługa przetarła się do tej niebieskiej RLM 76 na moje oko.

A jak wypicowane były 109 w tej jednostce widać fajnie tu:

powodzenia dalej z modelem

Atlis, Kuba - wielkie dzięki, o to mi chodziło

To prawda, że analizowanie czarnobiałych fotografii, do tego w liczbie ledwie trzech zrobionych z jednej strony, w tym jedna bardzo niewyraźna, to mocno ryzykowna sprawa, ale przynajmniej mam się teraz kim i czym podeprzeć. Zwłaszcza, że trudno odmówić logiki konkluzjom.

Z tego wniosek, że oprócz podmalówek RLM-70 na stateczniku i sterach, trzeba jeszcze przetrzeć boki i częściowo górę kadłuba RLM-76 i potem wykończyć na błysk.

Brudu wiele nie będzie, skoro tak go polerowali - tylko wash plus podwozie, wydechy, wycieki - tyle co z jednego lotu.

Może w tym tygodniu uda się go wykończyć.

Witajcie,

Stan na dzisiejszy wieczór.

Prawie finisz. Miała być w zasadzie galeria, ale...

Do wymiany antena... Pół wieczoru próbowałem to zrobić z wyciągniętej nad ogniem ramki z gąsienic od Tamiyi, wyglądało pięknie, ale nie umiałem znaleźć odpowiedniej siły, żeby naciągnąć, ale nie zerwać. Z rozpaczy zrobiłem ze zwykłej ramki, ale wyszło grubo.

Nie wiem, co z tylną częścią owiewki kabiny, wyraźnie się nie mieści.

Podwozia nie poprawiałem, więc to nie tylko największy Bf-109 w skali, ale i najwyższy i tak już zostawię. Suma błędów Eduarda też jest na swój sposób unikalna i ma dla mnie jakiś szczególny urok. Może dlatego, że i moje dzieła nie są od wad wolne.

Nie ma obaw, jedne błędy usuną, ale zrobią inne...

Pewnie się jednak i ja dam skusić