Kamil K.

No i to by było chyba na tyle - działo gotowe do maziania... Ale zanim do tego dojdzie, to chyba rozgrzebię kolejną armatkę. Jedyny problem miałem ze spasowaniem osłony z łożem armaty - fototrawione górne uchwyty za nic nie chciały mi się wygiąć tak, jak powinny żeby połączyć te dwie części, więc dorobiłem je po swojemu z pomocą pasków hipsu, wykorzystując tylko fragmenty częsci PE. Pozdrowienia!

Przodek gotowy - tu w sumie widać jedyną większą wadę zestawu, czyli dość spore szpary pomiędzy połówkami poszczególnych części. Nic strasznego, ale trochę jest to upierdliwe - łatam takowe szpary czarnym CA. Pozdrowienia!

Coz, jeśli ktoś jeszcze ma taki problem, to dajcie znać, zobaczę, co da się zrobić.

Na łożu pojawiły się kolejne detale: Zacząłem też sklejać samo działo. To będzie naprawdę wielki kawał armaciska Pozdrowienia!

Witajcie, Powoli działam dalej. Oglądając walkaroundy rzuciło mi się w oczy, że powierzchnia łoża dolnego i górnego jest dość wyraźnie chropowata - nie wiem, czy to elementy odlewane czy to po prostu kwestia niedoskonałości procesów technologicznych, ale uznałem, że efekt kontrastu pomiędzy tymi elementami, a "gładkością" np. kół, tarczy, samego działa czy ogonów jest bardzo fajny. Toteż nie pozostało mi nic innego, jak wymieszać szpachlówkę z klejem i troszkę umorusać te części na modelu. Postaram się pamiętać, jak będę następnym razem na warsztacie ale już raz wyleciało mi to z głowy. Ewentualnie możesz rzucić okiem na jakikolwiek inbox zestawu, powinny tam być jakieś ujęcia również na koła. Pozdrowienia!

Mniej -więcej coś tego typu: https://allegro.pl/oferta/zestaw-namiot-bezcieniowy-60cm-z-2x-lampami-800w-13089606409 Ale ja swój zestaw dostałem bodajże w 2019 roku, więc nie wiem jak tam teraz z jakością tych żarówek i elementów. U mnie od 6 lat świecą te same żarówki, statywy działają, namiot się nie porwał. A jako tło wykorzystuję biały bristol, który delikatnie docinam na szerokość i łapię na klipsy biurowe do namiotu.

Pierwsze koty za płoty. Sklejone główne elementy dolnego łoża i ogony + koła Hussar Productions - do zdjęć złożone do kupy na sucho. Koła są naprawdę śliczne, zresztą te wielkie podwójne koliska to chyba ten element, który najbardziej mi się w A-19 podoba. Ogony pozbawiłem części detali, tzn. większości narzędzi - patrząc po zdjęciach wydaje mi się, że oryginał też ich nie miał. Pozdrowienia!

Dzięki Panowie. Fajnie, że się niektórzy stęsknili za jugosłowiańską tematyką. Muszę przyznać, że też mi brakowało modelarstwa, a po tych paru miesiącach ręce mi trochę odwykły i idzie to nieco ciężko.

Też się cieszę. Po kilku miesiącach posuchy okazało się, że wejście do warsztatu - nawet jak strasznie się nie chce - cały czas daje tego samego pozytywnego kopa do życia i działania, tak więc modelarstwo najlepszą terapią na zmęczenie. To pokazuje też, że dla higieny warsztatu i głowy warto czasem odłożyć rozgrzebany model i zacząć coś nowego - jeśli tylko ma to przynieść w/w skutki. Tak jak napisałem, będzie wersja ze stopklatki - czyli błotnista ziemia, trochę śmieci dookoła, może jakaś łuska, skrzynka, a z tyłu gdzieś upchnę odczepiony przodek, którego wprawdzie na filmie nie ma, ale skoro działo Boszniacy w końcu do Tuzli zaholowali, to musieli go znaleźć i podpiąć.

Witajcie, Dawno mnie tu nie było, ale cóż – niemoc twórcza, mnóstwo pracy, dużo zajęć, mało sił, jeszcze mniej wolnego czasu, a przede wszystkim – bardzo mało motywacji. Mam rozgrzebany M-84 od Amusing Hobby, ale że to dość skomplikowany temat, to po paru miesiącach przerwy ciężko mi do niego wrócić. Dlatego na rozgrzewkę i przypomnienie sobie co i jak i co do czego wyciągnąłem z szafki najprostszy model jaki miałem – 122 mm armatę A-19. Z Jugosłowiańskim rodowodem, a jakże. Armaty A-19 trafiły do Jugosławii prosto z ZSRR – jeszcze podczas II wojny światowej i tuż po niej. Według dostępnych mi danych, JNA miała na stanie 78 dział tego typu, które w 1990 znajdowały się już w rezerwie. Jak to jednak zwykle bywa z takim rezerwowym sprzętem, przydał się on bardzo po rozpadzie Jugosławii. Działo, które zamierzam wykonać jest „powiązane” z tzw. masakrą na Kapiji, która miała miejsce 25 maja 1995 r. w Tuzli. Pocisk artyleryjski wystrzelony z serbskich pozycji niedaleko góry Ozren zabił wtedy 71 i ranił 240 osób, które tego wieczora zgromadziły się na głównym skwerze miasta. Większość z nich to była młodzież, która tak spędzała swój wolny czas. Spytacie, co wspólnego ma A-19 z masakrą w Tuzli? Prawdopodobnie niewiele, ale legenda głosi, że to z takiej armaty wystrzelono pocisk, który zabił tyle niewinnych, w większości młodych osób. A dokładnie z tej armaty. W materiałach AP oraz w źródłach boszniackich można znaleźć informację, że we wrześniu 1995 r., gdy ArBiH zdobywała serbskie pozycje na górze Ozren w ich ręce wpadła armata, z której wystrzelony został pocisk na Kapiję. Materiał filmowy jasno wskazuje, że chodzi o A-19 właśnie. Około 1997 roku ta konkretna A-19 miała zostać zezłomowana ku wściekłości części weteranów i boszniackiej społeczności, która uznała, że to element wymazywania ich bolesnej historii. Taka informacja pojawiła się w każdym razie w socjalach. Dziś jednak resztki takiej armaty stoją na szczycie 715 Podsijelovo, o który toczyły się ciężkie walki pod koniec maja 95 r. W poniższym materiale panowie twierdzą, że stoi tam „to konkretne” działo. To by przeczyło tezie o złomowaniu, choć może ma ona coś wspólnego z tą uciętą lufą? https://www.youtube.com/watch?v=YYMQl2PCqJQ Z drugiej strony, jeśli mnie uszy nie mylą, to nazywają je oni działem D-30 o kalibrze 130 mm… czyli mylą zarówno model, jak i kaliber. Dlaczego jednak napisałem, że A-19 ma niewiele wspólnego z masakrą w Tuzli? Cóż, jakakolwiek serbska pozycja w tym rejonie znajduje się prawie 30 km od centrum Tuzli, a donośność takiej armaty to niespełna 21 km. Kota 715, na której stoją resztki A-19 jest oddalona od Tuzli ponad 32 km. Dodatkowo sama armata jest ustawiona w ogóle w drugą stronę. W dostępnych materiałach wymieniany jest pocisk kalibru 130 mm, co wskazywałoby na armatę polową M-46 o donośności maksymalnej nieco ponad 27 km. Innymi słowy, A-19 to tylko symbol tragedii, która wydarzyła się pod koniec maja 1995 roku w Tuzli i ani ona, ani samo miejsce jej ustawienia raczej niewiele mają wspólnego z tym konkretnym wydarzeniem. Niemniej jednak armata ta została zdobyta w tej okolicy i na pewno nie raz w stronę Boszniaków wstrzeliła. Sam model wydaje się na pierwszy rzut oka bardzo łany i bardzo prosty. To raptem kilka ramek, mała fototrawionka i metalowa lufa. Żeby było jeszcze milej dorzucę do niej bardzo ładne żywiczne koła Hussar Productions, a całość wykonam w stylizacji na stopklatki z nagrania, które Wam tutaj wrzuciłem. Liczę na szybką i bezproblemową budowę, która pozwoli mi wrócić do hobby. A warsztat będzie ogólnie artyleryjski, bo mam w zanadrzu jeszcze kilka takich tematów i chyba nie ma sensu dla każdego zakładać osobnej relacji. Pozdrowienia!

Dzięki! To już któraś tego typu opinia, którą słyszę po Bytomiu - niekoniecznie oznacza to, że robię super modele, ale na pewno robię kiepskie zdjęcia. Inna sprawa, że Fjaka w kat. dioramy prezentowała się ubogo na tle konkurencji - nie ten rozmach, nie ta skala, nie ten skill do dioram.

Dzięki! Były dwa "bałkańskie" i oba moje.

Również przyłączam się do wszelkich gratulacji i podziękowań dla Kolegów i Organizatorów. Kawał dobrej roboty. To mój pierwszy Bytom i zawody modelarskie w ogóle od 2019, więc tym bardziej się cieszę z pozytywnego odbioru moich modeli. Dużo niesamowitych prac na stołach, we wszystkich kategoriach, było na czym oko zawiesić. Fajnie było odświeżyć znajomości i poznać kilka nowych osób, również z tego forum.

Dziękuję raz jeszcze baba jaka jest, każdy widzi. Cały koncept tej pracy opierał się na wykorzystaniu tego, co zalega w magazynku, stąd scenka może nie poraża kompozycja i realizmem, ale to była fajna zabawa.

Dzięki za wszystkie opinie. Wszystko o weatheringu asfaltu będzie w relacji na KFS-miniatures, razem ze zdjęciami krok, po kroku. Samo malowanie to tak naprawdę tylko cieniowanie jaśniejszymi kolorami i trochę suchego pędzla + odpryski gąbką i pędzelkiem. Myślę, że ostateczny efekt, który też mi się w sumie podoba, w dużej mierze zależy od ciekawego przygotowania samego asfaltu - tekstura, spękania, łaty itd. O tym pisałem w pierwszej części relacji z budowy dioramki - podlinkowałem ją w pierwszym poście.