Malta 40-43; Re.2001 Falco II, 22 Gruppo, Supermodel 1/72

[dewertus]

Witam,

Mam przyjemność zaprezentować Szanownym Kolegom drugi italiański myśliwiec zbudowany w ramach serii „Malta 1940-43”. Kontynuatorem serii jest Reggiane Re.2001 zbudowany podobnie jak poprzednik (Re.2000) z zestawu Supermodel w skali 1/72. Model przedstawia jedną z dwóch maszyn w wersji G.V ze składu 22 Gruppo, które 12 sierpnia 1942 brały udział w najsławniejszej bitwie o konwój skierowany na Maltę (Operacja Pedestal).

 

Rys historyczny

Pierwsze prace nad następcą Re.2000 podjęto już w lipcu 1939. Następca oprócz zmiany jednostki napędowej otrzymał przeprojektowane zbiorniki paliwa, wzmocnienie konstrukcji i poprawioną ochronę wrażliwych elementów konstrukcji. Pierwszy lot nowy samolot wykonał w lipcu 1940. Wyposażony w oryginalny silnik DB601A-1. Prototyp „wyciągnął” 568 km/h na wysokości 5500m. Produkcja seryjna ruszyła dopiero w lutym 1941 (problemem były małe ilości produkowanego na licencji silnika). Do końca 1941 roku udało się wyprodukować „aż” 10 samolotów z serii przedprodukcyjnej i 37 sztuk serii I. Samolot był budowany w zasadzie w dwóch wersjach: Re.2001 C.B „Caccia Bombardiere” (39 sztuk w ramach serii I ) i Re.2001 C.N „Caccia Notturno” (pozostałe 47 sztuk serii I i wszystkie pozostałe wyprodukowane w ramach kolejnych trzech serii). Łącznie cała produkcja zamknęła się liczbą 237 sztuk. Pomimo, że zdecydowana większość została wykonana w wersji nocnego myśliwca była stosowana głównie jako myśliwiec dzienny.

 

Samoloty Re.2001 w pierwszej kolejności trafiły do 2 Gruppo, która miała wziąć udział w ofensywie na Maltę. Pierwsze maszyny trafiły do jednostki w styczniu 1942. Gotowość bojową grupa osiągnęła w kwietniu 1942. W maju zostaje przeniesiona na Sycylię i rozpoczyna operacje przeciwko Malcie. Niestety dla pilotów Re.2001 nie jest to najlepszy moment, bowiem w tym czasie Luftwaffe wycofała zdecydowaną większość jednostek na inne fronty tym samym pozostawiając główny ciężar walk na barkach RA. Na domiar złego w tym samym czasie na Malcie zakończyła się era Hurricana – dywizjony RAF otrzymały wreszcie upragnione Spitfire’y. Do listopada 1942 roku niebo nad Maltą było praktycznie jedynym obszarem działalności bojowej Re.2001. Tym samym stał on się przysłowiowym „koniem roboczym” ofensywy Reggia Aeronauitca. W trakcie walk przez jednostkę przewinęło się 64 Re.2001. Do wyróżniających się pilotów walczących na Re.2001 należeli mjr. Giuseppe Scarpetta (6 zwycięstw - zginął w dniu 11 sierpnia 1942 podczas eskorty torpedowych He-111, które atakowały brytyjski konwój "Operacja Pedestal", pogromcą najprawdopodobniej był Flt. Lt. Johnson ze 126 Sqn. RAF), por. Agostino Celentano (6 zwycięstw), Cesare Di Bert (6 zwycięstw), por. Giorgio Pocek (5 zwycięstw), Olindo Simionato (5 zwycięstw). 2 Gruppo była jednostką, która najintensywniej walczyła nad Maltą stosując samoloty Re.2001.

 

Mój model przedstawia wersję Re.2001 G.V., która powstała w… czterech egzemplarzach. Historia jej powstania jest związana z włoskimi poszukiwaniami skutecznej walki z okrętami RN. Por. Rinaldo Galimberti i por. Riccardo Vaccari przedstawili dość interesującą koncepcję zwalczania jednostek pływających: zakładała ona atak na okręt z lotu poziomego z małej wysokości przeprowadzony na pełnej prędkości przez samolot myśliwski uzbrojony w ciężką bombę. Piloci otrzymali od Ministerstwa Lotnictwa zgodę na wykonanie badań. Cztery samoloty Re.2001 zostały wzmocnione i dostosowane do przenoszenia 640 kg bomby powstałej z 381 mm pocisku okrętowego. Oznaczenie samolotów zmieniono na G.V. pochodzące od nazwisk pomysłodawców. Ku rozczarowaniu pilotów próby zostały niespodziewanie przerwane wczesnym latem 1942 zaś samoloty i piloci wcieleni do 22 Gruppo. Jak się miało wkrótce okazać to zdarzenie umożliwiło owym pilotom praktyczną weryfikację własnej koncepcji…

 

Okazja nadeszła bardzo szybko, bowiem 22 Gruppo już w czerwcu rozpoczęła przygotowania do działań wymierzonych w Maltę. Debiut bojowy nastąpił w dniu 12 sierpnia 1942 podczas najbardziej znanej bity konwojowej na Morzu Śródziemnym – słynne dostarczenie zaopatrzenia (w tym ekstremalnie cennego paliwa) na Maltę – Operacja Pedestal. W tym dniu por. Vaccari i por. Robone, którzy uczestniczyli w testach (por. Galimberti zginął wcześniej w wypadku lotniczym) wystartowali na dwóch Re.2001 G.V. uzbrojonych niestety tylko w lekkie bomby burzące (50 kg) z zadaniem zaatakowania brytyjskich okrętów. Szczęśliwie dla nich udało im się odnaleźć nowoczesny lotniskowiec HMS Victorius i przeprowadzić podręcznikowy atak. Brytyjczycy zupełnie im nie przeszkadzali sądząc, że są to wracające z patrolu Sea Hurricany. Obaj uzyskali bezpośrednie trafienia, jednak lekkie bomby nie były w stanie wyrządzić poważnych szkód – w wyniku ataku zginęło 6 marynarzy. Tuż po ataku por. Vaccari miał zestrzelić jednego Sea Hurricana, który niespodziewanie pojawił się przed nim. Po powrocie z lotu obaj piloci chcieli ponowić atak, ale tym razem z wykorzystaniem bomb 640 kg. Na to jednak nie zgodziło się Ministerstwo ponieważ stwierdzono uszkodzenie zapalników podczas uderzenia bomby. 22 Gruppo (359, 362 i 269 Squadriglie) wykonywały loty bojowe przeciwko Malcie od września do listopada 1942. W połowie listopada jednostka zostaje przebazowana na Sardynię i zostaje skierowana do ataków na port Bone w Afryce Płn. Na początku 1943 22 Gruppo zostaje przeniesiona w okolice Neapolu i przezbrojona w Re.2005, MC.202 i …. D.520C. Kolejne walki grupa toczy już w obronie tego ważnego dla Włoch węzła przemysłowego.

 

Opis budowy

Cały proces budowy znajduje się w viewtopic.php?t=23517&postdays=0&postorder=asc&start=0 . Malowanie wykonałem pędzlem z zastosowaniem farb i lakierów akrylowych AGAMY. Wash i brudzenia wykonałem za pomocą „natul wash’a” firmy MIG. Przy pomocy tego samego specyfiku (ale znacznie rozcieńczonego) wykonałem filtr na górnych i dolnych powierzchniach. Okopcenia to mieszanka Humbrola 56 i 70 naniesiona suchym pędzlem i rozmyta drobnym pędzlem moczonym w rozcieńczalniku do emalii Humbrola. Kalki Techmodu (od Re.2005) wsparte zostały przez Mr. Mark Softer. Kabinkę pomalowałem zgodnie z patentem podpatrzonym na filmie „HOW TO: Paint and fix canopies on to your models (A Basic Tutorial, Pt.1)” do znalezienia na YouTubie. Opony zostały przybrudzone delikatnie markerem GUNZE w kolorze beżowo-popielatym.

 

A tak wygląda model w postaci ostatecznej:

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 15 Grudnia 2010 przez Gość

[Banny]

Bardzo fajny model i jak zwykle ciekawa tematyka! Dosc szybko produkujesz te modele dewertus, ale jakosc na tym nie cierpi. No, przynajmniej w tym przypadku... ;-P I wielki plus za rys historyczny, jak zwykle swietnie przygotowany. Skoro zadajesz sobie tyle trudu to moze warto byloby odszukac i dodac zdjecie oryginalu? To ulatwia ocene modelu.

 

Jeszcze taka uwaga: umieszczajac tyle zdjec wypadaloby dodac jedno, dwa zblizenia, np okolic kabiny, usterzenia? Same plany ogolne sa dosc monotonne w tej ilosci zdjec i nie pozwalaja w pelni ocenic jakosci modelu...

[p_bladek]

Gratuluje kolejnego świetnego modelu w kolekcji

[crustian]

Bardzo fajnie Ci wyszedł ten italianiec

[ZIO BY NAITT]

Nie będę się niczego czepiał, bo samolotu nie znam a i modelu na pewno lepiej bym nie skleił.

 

Napiszę tylko żeś Pan znowu kawał dobrej modelarskiej roboty odwalił.

 

Swoją drogą ciekawa maszyna - jakby Macchi z P-47 wymieszać

 

PZDR

[kornik_69]

Malowanie może i prostsze i bardziej jednolite, ale wcale nie umniejszające atrakcyjności modeliku.

 

Całkiem fajny włoski szkrab

 

Pozdrawiam

Kornik