[W] LVSR MKR16 - I Love Kit 63549

[Przemek Przybulewski]

Nie planowałem, nawet nie myślałem o tym - naprawdę to czysty przypadek. Syn szukał sobie DAFa w 1:24 i brakowało mu do darmowej wysyłki, więc wziąłem jak był w promocji. Miał trafić na "Stertę Wiecznego Zapomnienia" ale jak zacząłem oglądać wypraski, to stwierdziłem, że ile można pracować, czasami można coś pomodelować.

 

I tak sie zaczeło. Standardowo od podwozia - trochę jest babraniny bo do każdego koła jest oddzielny moduł zawieszenie + przeniesienie napędu. Mniej więcej 15 części na klocek - widać starą szkołę Trumpetera bo na każdym elemencie jest kilka punktów mocowań.

 

 

Jako że szwów też co niemiara i sprzężyny sklejane z dwóch połówek, słabo wychodzą, zrobiłem sobie na wzór nowe. Podobnie jak szlifowanie do obłości amortyzatorów:

.

 

 

Dorobiłem jeszcze gumowe odbojniki ale jakoś mnie się zdjęcie zapodziało.

Po oczyszczeniu i sklejeniu wychodzi taka kostka:

.

.

 

 

Okazało sie że przeguby też są takie sobie, więć część zrobiłem po swojemu:

 

 

Tak aby po kilkunastu godzinach dłubania dojść do etapu, w którym wydłubane częśći i tak będą niewidoczne

 

[M.A.V.]

W dniu 25.10.2024 o 13:55, Przemek Przybulewski napisał:

Nie planowałem, nawet nie myślałem o tym - naprawdę to czysty przypadek.....

wiele osób się cieszy bo pamięta Twoje warsztaty     

powodzenia w budowie -  będę zaglądał 

[Przemek Przybulewski]

3 minuty temu, M.A.V. napisał:

wiele osób się cieszy bo pamięta Twoje warsztaty     

powodzenia w budowie -  będę zaglądał 

Dzięki - przyznam, że brakuje mi modelarstwa

Tego dreszczyku przy wycinaniu części - zsunie się skalpel czy nie. Tego elementu niepewności czy znowu gdzieś się wyleje superglue i skleją się palce.
Tych chwil na haju od oparów surfacera gunze i cleanera Tamiyi, tych prawdziwych momentów szczerych emocji wyzwalanych kiedy szlifowana część gdzieś wystrzeli w niebyt.
Czy wreszcie tej szczerej radości rodziny, że znowu gdzieś Cię wcięło na kilka godzin a miało być góra 15 minut 

 

[Lipstein]

W dniu 26.10.2024 o 20:05, Przemek Przybulewski napisał:

Tego dreszczyku przy wycinaniu części - zsunie się skalpel czy nie. Tego elementu niepewności czy znowu gdzieś się wyleje superglue i skleją się palce.
Tych chwil na haju od oparów surfacera gunze i cleanera Tamiyi, tych prawdziwych momentów szczerych emocji wyzwalanych kiedy szlifowana część gdzieś wystrzeli w niebyt.
Czy wreszcie tej szczerej radości rodziny, że znowu gdzieś Cię wcięło na kilka godzin a miało być góra 15 minut 

Tak, zdecydowanie po to się skleja!

[Przemek Przybulewski]

W dniu 31.10.2024 o 22:23, Lipstein napisał:

Tak, zdecydowanie po to się skleja!

Tak jest.

 

Ciąg dalszy czyli sklejanie ramy - od razu idzie na czarno - i tak później pójdzie brud, pigmenty i inne błoto

.

.

 

 

W międzyczasie dłubię osprzęt:

 

 

Fotele jeszcze do przeszlifowania ale pojdą jako lekko zniszczone:

 

 

Dorobiłem też szekle bo szlifowanie zestawowych mnie drażniło

 

 

[Przemek Przybulewski]

Stan na teraz to złożona jako tako rama - dojdzie jeszcze pewnie jakiś detal tu i ówdzie:

.

.

.

 

 

 

Oraz posklejane większosć bambetli - została kabina do pomalowania w środku i złożenia

.