Spitfire Mk.Ia, Eduard 1/48

[GrzegorzM]

Model, który wyrwał mi serce i zafundował lekcję pokory. Jednak są na tym modelarskim świecie rzeczy o których mi się nie śniło. Błędy i uszkodzenia, których naprawiać nie potrafię...

Sama budowa przebiegała bez zakłóceń, spasowanie prima sort, malowanie nowymi wciąż dla mnie farbkami/lakierami Hataka Orange Line też dobrze. Nawet z AK Heavy Chipping Effect się dogadałem. Ale kalkomanie... mógłbym napisać książkę o tym i Stephen King by pobladł.  Od etapu wyciągnięcia z woreczka po wash i lakiery same problemy. W życiu nie ruszę już tego filmu, niech sobie będą poplamione, świecące jakie tam chcą. Byle były.  Ale i to nie jest gwarancją, bo pierwszy film odpadł na sucho, gdy spojrzałem na trzymaną w ręku kalkomanię ...Szkoda, bo bardzo lubię modele Eduarda i chciałoby się, żeby wszystko było na "tip top''. 

[zaruk]

Oznaczenia i litery nie wyglądają na zbyt skomplikowane. Może, następnym razem, spróbuj zrobić maski i pomalować?

Też wymaga ostrożności, ale można i lepiej wygląda.

 

[barszczo]

Ruchoma część osłony kabiny pilota powinna być przesunięta bardziej do tyłu, dorób jeszcze linkę anteny. Za Spita wielki plus, następny będzie lepszy .

[Marek K]

Z kalkami sobie poradzisz , kwestia treningu. Zostało Ci ich trochę po tym modelu więc możesz sobie poćwiczyć . Najgorsze są rondle na dużych zagięciach , ale dodam że ich namalowanie w tym miejscu też nie jest łatwe ( maska sprężynuje i trzeba wspomagać się taśmą tamiya. Obecnie nie wyobrażam sobie innych kalek z napisami eksploatacji. 

Co do edkowego modelu daje dużą frajdę w budowie , sporo części , ładny cockpit . Ma parę zdrad , ale to w końcu nie tamiya.  Następny będzie lepszy. POWODZENIA.