ESP

Z kalkami kościstych do F-14A jest problem. Chyba jedyne dostępne na rynku to HAD Models: https://www.hadmodels.com/en/48197-f-14a-vf-84-jolly-rogers-200-low-visibility--decal-sheet-148 https://www.hadmodels.com/en/48196-f-14a-201-vf-84-jolly-rogers-decal-sheet-148 https://www.hadmodels.com/en/48216-f-14a-jolly-rogers---uss-nimitz-the-final-countdown-decal-sheet-148

Ciekawa opcja, brak mechanizacji płata to jedna z nielicznych niedoskonałości Tomcata z Tamki. Dodatkowy pokład też fajnie, szkoda że papierowy... Skoro to późna wersja to ciekawe czy będą bąble ECM, wzmocnienie stopnia RIO i możliwość zrobienia wersji uzbrojonej w bomby? Fajnie by było zrobić takiego z VF-154 z końca służby Jednak dalej trzymam kciuki aby zrobili F-14B. Tyle ciekawych malowań czeka na tę wersję.

Dzięki! sam model z przerwami zajął mi 10 miesięcy. Gdybym go robił regularnie co weekend to pewnie czas można by skrócić do 4-5 miesięcy. Kalki zajęły mi ok 7-10 dni po 3-4h dziennie. Zależy jak liczyć.

Czas na prezentację kolejnego modelu, skończonego jakiś miesiąc temu: F-4N Phantom z VF-111 Sundowners w barwach na dwóchsetlecie Konstytucji USA w skali 1:48. Po skończonym F-14 trzeba było zabrać się za kolejny projekt. Po kilku wieczorach przeglądania modeli z szafy (jakie to przyjemne :D) wybór padł na największe i najdłużej leżące pudło w mojej kolekcji: zestaw Eduarda „Bicentennial Phantoms”. Największy problem miałem z wyborem malowania, bo wszystkie 5 są bardzo atrakcyjne. Na szczęście mogłem zacząć dłubać bez tego wyboru po tylko jedna maszyna była w wersji B a reszta N. A obie wersje z zewnątrz różnią się obecnością anten ECM po bokach wlotów powietrza, więc na wybór miałem czas. Gdzieś w okolicy skończonej kabiny zdecydowałem się na VF-111 tylko dlatego że to dywizjon latający później na F-14 (drugie malowanie VF latającego później na Tomcatach: Screaming Eagles już nie było tak atrakcyjne). Jak kiedyś zrobię F-14A z Sundownersów to będą fajnie obok siebie wyglądały Sam zestaw Eduarda to chyba najlepszy Phantom na rynku (póki nie pojawi się Tamiya) czyli zestaw Academy i masa dodatków Eduarda: żywiczne fotele, dysze i koła a do tego blachy i pasy HGW. Od siebie dorzuciłem jedynie wloty DMold’a (pasują bez większych problemów). Miałem też jeszcze jednego żywicznego MER’a z zestawu uzbrojenia do A-4 i 12 sztuk MK81 więc dokupiłem TER’e aby za bardzo nie wyróżniały się brakiem detali . Ukradłem też Woit’owi kalki do rakiet (dzięki!). W zestawie nie ma żadnych (!). Miałem też sondę AoA z Mastera to też dorzuciłem. Chemia użyta to: - Podkłady Ultimate - Farby Hataka Orange (+blue mini do poprawek) / Tamiya do kokpitu i detali - Metalizery to AK Extreme Metal kładzione na czarny Gunze GX zabezpieczone Gauzy Agent’em. - bezbarwne Gunze UV Cut - Pasta Ammo of MiG AntiSlip do wykonania chodników antypoślizgowych - Markery Molotowa do chromu (niestety się chyba zestarzały bo strasznie mi się zważyły pod bezbarwnym) - Wash to glinkowy od Flory Models po całości do tego miejscami olejny Modellers World (np. kabina) i Tamiya (z szarego na podwoziu zrobił mi się prawie czarny :shock: ) - Pobrudzenia to oleje (zacieki), kredki akwarelowe AK (plamy, przebarwienia), pigmenty Tamiya - płyny na kalki to Microscale Set i Sol W czasie budowy wspomagałem się Daco od Octana (thx!) - dzięki temu dorobiłem trochę kabelków w kabinie i detali na podwoziu. Sam model składa się bezproblemowo choć czuć już lekkie zużycie form i trzeba czasem coś dopieścić. Ale za to detal naprawdę daje radę. Jedyny moment, który mnie zaskoczył, to sonda do tankowania paliwa – osłona i wspornik opierają się na części siłownika która się chowa (sic!). Ja to zauważyłem jak już miałem wszystko pomalowane więc skleiłem jak było. Z montażem największy problem to było spasowanie dołu skrzydła z przodem i musiałem dodać kilka wzmocnień, aby się ładnie to zeszło. Ludzie skarzą się też na wloty w środku, ale ja miałem seamless’y. Niepotrzebnie użyłem barwionych blach z Eduarda: kolor jakiś taki fioletowy, musiałem zmieszać trzy tamki aby coś podobnego uzyskać, raster też nieciekawy. O wiele ładniejszy detal jest w standardzie. Drugi raz tego błędu nie popełnię. Żywice za to pasowały idealnie a dysze to naprawdę fajna rzecz, szkoda że je tak słabo widać. Pierwszy raz robiłem pasy z HGW, namęczyłem się a końcowy efekt niezbyt mi się podoba. Już chyba wolę je malować na żywicach. Wycisk też mi dały żywiczne bomby od Eduarda: nie umiem ich robić dobrze, zawsze jest coś nierówno. Na szczęście już chyba żadne nie zostały a więcej ich nie kupię. Samo malowanie chciałem zrobić trochę inaczej niż na F-14. Aby uniknąć tak mocnego ściemnienia się kolorów zamiast czarnego użyłem szarego podkładu na który naniosłem plamy z szablonów w różnych odcieniach szarości i białego. Ale kupa roboty poszła w piach bo i tak schowało się to wszystko pod kalkami i brudzeniem. Następnym razem, jak będę robił coś w Gull Gray’u, mniej skoncentruję się na blackbasingu a bardziej na efektach na położonym już kolorze bazowym. Fajnie wyszły mi zabrudzenia z akwarel AK ale mam z nimi problem: W miejscach gdzie zostało ciut więcej akwareli nie chciał mi siąść równo bezbarwny zabezpieczający całość. Przez to pod słońce widać smugi pędzla. Po rozmowach z Giuseppe, Octanem i Woitem chyba wiem gdzie jest problem: przed satyną muszę delikatnie przeszlifować powierzchnię (gradacjami 2000-3000) i użyć ciut gęstszej farby (teraz maluję ok 1:3 1:4). Chciałem wykonać model samolotu lekko zmęczonego, co jest dosyć trudne w przypadku maszyn w kolorze Light Gull Gray ale chyba mi nawet wyszło. Pomimo powyższych wad, efekt całościowo mi się podoba i jest to droga na kolejne maszyny ze złotej ery US Navy (a w kolejce czai się F-8, A-7 i kilka F-14A). Bardzo zadowolony jestem z metalizerów AK. W F-4 dysze o ogon to ważny element dający sporo do efektu końcowego. A mi to wyszło co najmniej dobrze :D. Ciężko to oddać na zdjęciach, ale udał mi się efekt zróżnicowanych przepaleń i blach pod spodem. W rzeczywistości są bardziej matowe, ale ja zostawiłem bardziej błyszczące właśnie po to, aby zostawić ten efekt opalizowania. W dodatku z rozpędu pomalowałem o jedną blachę za dużo, przez co potem musiałem z powrotem przemalowywać ją na szary. Kalki to oprócz ich chorej ilości (ponad 200 samych eksploatacyjnych!) to też braki w instrukcji (musiałem umiejscowienie kilkunastu szukać po zdjęciach). Do tego kalki w czerwonym kolorze nie chciały za cholerę się układać w zagłębieniach, mimo że je nawet nacinałem – widać to niestety na stateczniku pionowym. Wszystkie inne kolory siadły dobrze. W dodatku niektóre zaczęły się srebrzyć (jak na F-16 z Tamiyi) i musiałem je nacinać i traktować sporą ilością Sol’a. Na szczęście wyprowadziłem wszystkie. To był ten moment, który mnie wymęczył najbardziej. W montażu udało mi się jeszcze popsuć szczękę na dziobie (dotknąłem niechcący paluchem mokrej farby bezbarwnej) przez co musiałem część jej odmalowywać z ręki. Z samego pracy nad modelem jestem średnio zadowolony, to jest ten projekt który trwał o 2 miesiące za długo. Końcówka to już była walka co niestety widać. Powinienem go odłożyć na kilka tygodni i zabrać się za coś innego a skończyć go ze spokojną głową. Z większych odległości model wygląda fajnie ale jak się przyjrzy niektórym detalom z odległości mniejszej niż 20cm to niestety w kilku miejscach można dojrzeć pośpiech w końcowym montażu (szczególnie MER i bomby na nim). Na zdjęciach widać że jeden statecznik jest za bardzo skierowany w dół, musiał się przestawić jak pakowałem model dla Woit’a, będzie poprawione jak go odbiorę. (w pośpiechu urwałem też MER’a i kilka bomb co na szybko naprawiłem superglue co niestety widać, jak się spojrzy z odpowiedniej strony ). Jeszcze raz dzięki Woit za kalki do rakiet i rewelacyjne zdjęcia (schowałeś wszystko co się nie udało a wyeksponowałeś mocne strony) & Octan za Daco. Enjoy! Poniżej kilka zdjęć z budowy: Wstępnie złożony przed podkładem. Po szpachlowaniu, podkładzie i pierwszych plamkach: Kolejne plamki: I jeszcze kolejne: W takim chaosie zaginęły linie podziału, do odnalezienia przydał się czarny klej gunze Jak już mamy linie podziału to można jeszcze dodać kolorki na panelach (wtedy byłem optymistą i myślałem że to będzie widać ) Pierwsza warstwa koloru bazowego Docelowa warstwa koloru bazowego Czas na chodnik Czas na metalizery Pierwsza kalka I 250 kalek + wash później

To Phantom ma czerwone światła pozycyjne gdzieś przy wlotach? I to jeszcze z prawej strony? A to ciekawe A jak się przyjrzeć to jeszcze takie same światło musi mieć przy dyszach od dołu bo tam też taka poświata jest Ale to na pewno te chmury a to co widać to pewnie ten sławny ostry cień mgły

Pompaż widać też z przodu, jest w sieci trochę zdjęć i filmów np: https://youtu.be/MQWYhsYfMxE?list=RDQMqJjl6bROxnI&t=223

Marines nigdy nie mieli F-14, nawet w planach To nieudolna przeróbka zdjęcia z testów:

"Cierpliwość jest gorzka, ale jej owoce są słodkie." Ale ciii

Rób swoje, jest ok i jeszcze sporo można z tego modelu wyciągnąć

Surfacer (500tka najlepiej) i nakładasz "pacając" starą szczoteczką do zębów. Są jeszcze specyfiki Ammo, mam na składzie ale jeszcze ich nie użyłem: https://www.mojehobby.pl/products/Anti-Slip-Paste-Black-for-1-72-1-48.html

Leciałem matem tam gdzie są ciemniejsze miejsca - coś a'la stary preshading czarnym kolorem na szarym podkładzie. Chciałem w ten sposób oddać różne niuanse powierzchni samolotu. Nigdy bowiem nie jest tak że maszyna używana ma jednorodną powierzchnię (błysk, satyna czy mat). Tam gdzie chodzą technicy farba się wyciera i robi się bardziej błyszcząca, zaś tam gdzie osadza się brud powierzchnia matowieje.

@Woit wołają ciebie

Nie, model składa się bardzo dobrze, na pewno jest wart swojej niemałej ceny. Które malowanie będziesz robił?

Dzięki błyszczenie jest bardziej kwestią zdjęć, model jest satynowy a część przebarwień jest pokryta matem co daje fajny efekt jak patrzy się na model "pod słońce". Niestety jest to trudne do pokazania na fotografiach.

Cześć, Chciałbym pokazać wam kolejny model. Tym razem to F-15C MSIP II w skali 1/48 w malowaniu agresora z 144 Fighter Wing / 194 Fighter Squadron z bazy ANG Fresno z 2006 roku. Model to GWH wykonany prosto z pudła, jedyne dodatki to pasy z FineMolds, AN/ALQ-188 z Wolfpack, ACMI z Hasegawy i drabinka z PlusModel. Malowany farbami Hataka Orange/Tamiya + metalizery AK + washe Tamiya + kredki AK. Kalki to Bullseye 48-002 + CATM Two Bobs 48-172. Model został skończony jeszcze w zeszłym roku przed pokazywanym wcześniej F-14A ale dopiero teraz Woit zrobił takie zdjęcia że aż żal się nimi nie pochwalić. Sam model składa się dobrze, jedyna ważna rzecz to aby zeszły się obie połówki kadłuba (góra i dół) najpierw trzeba skleić całe wloty z górą, dopiero pasować dół skrzydeł– w instrukcji jest na odwrót przez co może powstać kilkumilimetrowa dziura przy wlotach. Kalki Bullseye siadły bardzo dobrze, na pewno jeszcze będę ich używał. Model zdobył wyróżnienie na ostatnim konkursie w Dęblinie. Miłego oglądania! Kilka zdjęć z budowy: