M-1097 Avenger Italeri/Eduard 1:35

[Qdłaty]

Witam.

 

Ja również przyłączę się do zabawy. Wybór padł na High Mobility Multipurpose Wheeled Vehicle (HMMWV) M-1097 AVENGER, czyli po naszemu “Wysoko Mobilny Wielozadaniowy Pojazd Kołowy” w wersji z wyrzutnią pocisków typu Stinger. Niżej zdjęcie pojazdu, a zarazem główne zdjęcie do konstrukcji modelu oraz moje ulubione tejże wersji:

 

Źródło: Internet

 

Przedstawia Humvee z 1. Dywizji Kawalerii, 4. Batalionu, 5. Pułku Obrony Przeciwlotniczej (oznaczenia na masce i tylnym zderzaku: 1CAV 4 - 5 ADA | D-66 pojazd na pierwszym planie. Na drugim prawdopodobnie również 1CAV 4-5 ADA, jednak nie mam pojęcia jakie jest oznaczenie pojazdu).

 

Na początek słów kilka o samym pojeździe.

 

W Polowie lat 80tych XX wieku Armia Stanów Zjednoczonych wybrał Hummera podstawowym pojazdem Forward Area Air Defence (FAAD), czyli Przedni Obszar Obrony Przeciwlotniczej. Założeniem było umieszczenie ręcznej wyrzutni rakiet Stinger na pojeździe w celu zwiększenia mobilności i wydajności, włączając w to instalację systemu radiowego łączącego operatora wyrzutni z systemem obrony przeciwlotniczej. Projekt realizowany przez Boeing Aerospace na zlecenie US Army Missile Command w Huntsville, Alabama. Pierwszy egzemplarz został dostarczony Armii w 1988 roku. Do końca produkcji w 1997 roku US Army otrzymała 767 pojazdów, a korpus Marines 237.

 

Wyrzutnia w formie wieży montowana jest zarówno na podstawowym M998 jak i cięższym M1037. 2 zasobniki na 4 pociski każdy, montowane są po obu stronach wieży. Dodatkowo pod prawym zasobnikiem montowany jest karabin M2, 12.5mm. z 200 sztukami amunicji, służący do samoobrony jak i zestrzeliwania wolniej poruszających się obiektów. Operator wyrzutni znajduje się w kabinie poniżej. Informacje o celach dostarczane są przez system radarowy drogą radiową. Cele namierzane są optycznie w dzień, lub termicznie w nocy i przy złych warunkach pogodowych. Konstrukcja wieży zapewnia operatorowi ochronę zarówno przed warunkami atmosferycznymi, jak i przed lekką bronią ręczną. Pociski odpalane mogą być zarówno gdy pojazd stoi, jak również w ruchu, oraz „z odległości” przy użyciu przenośnej stacji kontroli. Wyrzutnia zasilana jest z własnego systemu akumulatorów znajdującego się w podstawie wieży.

 

System jest bardzo wydajny. Przy włączonym, wystarcza 15 sekund na przejście w stan gotowości bojowej, w którym pociski mogą być wystrzeliwane co 5 sekund. Na załadowanie zasobników wystarczają 4 minuty. Dzieje się tak dlatego, że w zasobnikach montowane są bezpośrednio ręczne wyrzutnie pocisków.

 

Konstrukcja sprawdziła się podczas pierwszej wojny w Zatoce Perskiej.

Sam pojazd to „Koń pociągowy” Armii Amerykańskiej, jak również wielu innych na świecie. Jest to produkt firmy AM General (wywodzącej się z Willis-Overland Company). Występuje bardzo wielu wersjach, których nawet nie będę wymieniał. Posiada napęd na 4 koła i Diselowski silnik V8 6.5l. Konstrukcja nadwozia jest kewlarowo-polimerowa na stalowej ramie, z niezależnym zawieszeniem wszystkich kół. Pojazd posiada dużą zdolność do pokonywania przeszkód terenowych oraz wodnych. Całościowo konstrukcja jest wodoszczelna. Opcjonalnie montowany jest system regulacji ciśnienia w oponach.

 

Żródła:

Steven J. Zaloga “HMMWV Humvee 1980-2005 US Army Tactical vehicle” Osprey Publishing Ltd. 2006

Jim Mesko “HUMMER HUMVEE in action” Squadron/Signal Publications Inc. 1994

www . wikipedia . pl

 

Teraz przejdźmy do modelu.

 

Podstawą będzie nieprodukowany już zestaw Italeri 6387 „Hummer Avenger” 1:35:

 

 

Model jakością nie zachwyca. Niewielka ilość detali, a wnętrza wieży po prostu brak. Z tego też powodu użyję zestawu blach Eduarda 35497 dedykowanego dla tego modelu, oraz żywicznych kół Armoscale. In-box obu zestawów uzupełniających pojawi się w tym poście, gdy owe dotrą do mnie. Ponadto wnętrze wieży i konieczne elementy budować będę we własnym zakresie.

 

Malowanie jak na pierwszym zdjęciu, czyli piaskowe z okresu Pustynnej Burzy.

 

To chyba tyle tytułem wstępu. Zapraszam do śledzenia wątku, komentowania, zadawania pytań i dyskusji na temat budowanej przeze mnie wersji.

 

Zapraszam również do śledzenia wątku bliźniaczego.

 

P.S.

Umknęła mi jedna informacja. Załogę stanowi 2 ludzi: kierowca oraz operator wieży.

 

P.S. 2

Uzupełniam in-box o zestawy dodatkowe.

Użyję w budowie dwóch zestawów elementów fototrawionych:

Eduard 35 497, dla modelu Italeri Hummer Avenger oraz,

Eduard TP 516, tabliczki informacyjne dla modeli Hummerów.

Ponadto Zestawu żywicznych kół z oponami starego typu:

Armorscale R35-043

 

Edytowane 3 Listopada 2009 przez Gość

[kubisz]

Zapraszam do śledzenia wątku, komentowania, zadawania pytań i dyskusji

Możesz na mnie liczyć, zawsze tu chętnie zaglądnę. za temat. A niżej kilka zdjęć, chociaż powinieneś mieć je wszystkie.

[Qdłaty]

Zdjęcia oczywiście mam, choć podstawą będzie tamto, choćby ze względu na inne umiejscowienie oznaczeń na boku. Zdjęcia będę również zamieszczał na bieżąco w miarę konieczności. Mimo to dzięki. Cześć będzie przynajmniej pod ręką.

[kubisz]

Taka ciekawostka przyrodnicza:

1) zdjęcia z Pustynnej Burzy:

2) pierwszy projekt rysunku na pudełku Italeri:

3) ostateczny wygląd rysunku z pudełka:

Ot taka zabawa z nudów

[Qdłaty]

kubisz, dzięki za fotki.

 

No to pora na pierwszy odcinek serialu.

 

Na początek "pod nóż" poszło podwozie.

Zaczynamy od wycięcia wszystkich potrzebnych elementów z ramek (Zd. 1)

 

Zdjęcie 1

 

Italeri jakością nie grzeszy, wiec czeka nas dużo piłowania i szpachlowania. Niestety ramki mają pewne przesunięcie na styku form, co daje efekt "kwadratury koła"(Zd. 2). Równie dużo co szlifowania, czeka nas szpachlowania. Ślady wypychaczy znajdziemy wszędzie i to w miejscach najbardziej widocznych(Zd. 3).

 

Zdjęcie 2

 

Zdjęcie 3

 

Zacznijmy od szpachlowania. Przygotowujemy sobie szpachlę (w moim przypadku Wamodowską), oraz narzędzie do jej nakładania(Zd. 4). Nabieramy trochę szpachli (Zd. 5) i uzupełniamy ubytki (Zd. 6), kolejno na wszystkich częściach, pozostawiając je do wyschnięcia.

 

Zdjęcie 4

 

Zdjęcie 5

 

Zdjęcie 6

 

 

W czasie gdy szpachla zasycha, możemy zająć się szlifowaniem. Bierzemy nasz ulubiony pilnik i szlifujemy po kolei wszystkie części na styku łączenia form (Zd. 7), aż do uzyskania gładkiej powierzchni (Zd. 8); względnie, do uzyskania odpowiedniego kształtu.

 

Zdjęcie 7

 

Zdjęcie 8

 

Ponieważ elementów podwozia jest dość dużo, przygotowanie ich zajmie troszkę czasu. Zdjęcie przygotowanych elementów w następnym odcinku.

 

CDN.

[kubisz]

Fajny sposób prowadzenia relacji warsztatowej. Niby wszystko oczywiste, ale widać, że się do tego przykładasz, duży plus. Co do samej budowy to jak na razie nie ma za bardzo co komentować. Plusa za wymianę kół nie dostaniesz, bo to była oczywista oczywistość Jedziesz dalej

[Paweł Czarnocki]

Oooo będzie ciekawy "Humcio"

[MrDyzio]

Forward Area Air Defence (FAAD), czyli Przedni Obszar Obrony Przeciwlotniczej.

a nie przypadkiem Obrona Przeciwlotnicza Wysuniętego Obszaru?

 

pozdrawiam

[Qdłaty]

a nie przypadkiem Obrona Przeciwlotnicza Wysuniętego Obszaru?

Jest to prawdopodobne. Dlatego nie lubię tłumaczyć takich nazw. Intuicyjnie, Ci co znają angielski, wiedzą o co chodzi. Mam znajomego polaka-Kanadyjczyka, więc spytam przy okazji. Chyba będzie to najbardziej rzetelna informacja.

[gulus]

Rubieże?

[MrDyzio]

Mam znajomego polaka-Kanadyjczyka, więc spytam przy okazji. Chyba będzie to najbardziej rzetelna informacja.

 

Rozumiem, że informacja od kolegi Polaka z USA nie jest rzetelna wystarczająco?

[Halsey]

Widzę, że używasz mojego "ulubionego" PuttySrutty do szpachlowania Ale praca brnie szybko do przodu i to też się liczy.

[Qdłaty]

informacja od kolegi Polaka z USA

Wybacz, nie zwróciłem uwagi na Twoją lokalizację. Mea Culpa. Zatem, raczej na pewno masz rację.

PuttySrutty

Cóż, może jest to najgorszy produkt na rynku, ale mnie wystarcza.

[MrDyzio]

Nic się nie stało. A Twoje Hummerki z przyjemnością podglądam (mimo że nie moja skala). Pozdrawiam

[kubisz]

Co prawda do budowy wnętrza wieży masz jeszcze kawałek, ale póki mam "na świeżo" - w TYM WĄTKU na Armoramie pojawiły się linki do ciekawych filmików:

Powinny się przydać. Zerknij do wątku czasem, może się jeszcze coś interesującego pojawi.

Przy okazji pozdrawiamy forumowego kolegę Adama Kijaka, który się tam ładnie udzielił ze zdjęciami

[Qdłaty]

Kuba, oczywiście dzięki za link. Na pewno będę zaglądał.

 

 

A teraz przyszła pora na odcinek 2 z budowy.

 

Na początek obiecane zdjęcie przygotowanych elementów (zd. 9):

 

Zdjęcie 9

 

Zatem przystępujemy do montażu. Na początek coś prostego: Sklejenie dwóch połówek baku paliwa. Do klejenia części plastikowych używam kleju Revella. Jest bardzo wydajny i ma długą żywotność (zd.10). Jedną z połówek smarujemy klejem (zd. 11) a następnie łączymy obie połówki i dociskamy (zd. 12).

 

Zdjęcie 10

Zdjęcie 11

Zdjęcie 12

 

Następnie składamy główny moduł silnika (zd. 13 i 14) i pozostawiamy do wyschnięcia.

 

Zdjęcie 13

Zdjęcie 14

 

Jedziemy dalej. Przyszła pora na ramę i zawieszenie. Postępując zgodnie z instrukcją montażu przyklejamy kolejne elementy na swoje miejsca (zd. 15-19), używając pensety do umieszczania drobnych elementów (zd.18 i 19).

 

Zdjęcie 15

Zdjęcie 16

Zdjęcie 17

Zdjęcie 18

Zdjęcie 19

 

Następnie należy przykleić wały napędowe do modułu silnika (zd. 20). Jak to Robimy? Te pierwsze przyklejamy w odpowiednich miejscach tylko do silnika (zd.21), a następnie, zanim klej zaschnie, "na sucho" instalujemy całość w odpowiednim miejscu ramy (zd. 22), pozostawiając do wyschnięcia. Nie wklejamy od razu silnika, ponieważ łatwiej będzie malować silnik, gdy będzie poza ramą.

 

Zdjęcie 20

Zdjęcie 21

Zdjęcie 22

 

W tym momencie jesteśmy szczęśliwi, że prawie zakończyliśmy najnudniejszy etap budowy (w każdym Hummerze taki sam). Niestety teraz zaczynają się schody. Pora na pierwszą przeróbkę własną. Chodzi mianowicie o amortyzatory. Elementy zaproponowane przez producenta (zd. 23), mają się nijak do oryginalnych (zd. 24). Przede wszystkim nie są to sprężyny tylko jakieś "kółka", a amortyzatora w ogóle nie widać.

 

Zdjęcie 23

Zdjęcie 24

Źródlo: primeportal.net

 

Na początek odcinamy imitację sprężyn po zostawiając same mocowania (czy jak to tam nazwać) (zd. 25), a następnie nawiercamy w nich otworki na ramię amortyzatora (zd. 26 i 27).

 

Zdjęcie 25

Zdjęcie 26

Zdjęcie 27

 

No to bierzemy się za amortyzator. Są różne metody uzyskania dobrego efektu. Można kupić specjalny zestaw kół i zawieszenia firmy Caliber 35, możemy kupić drucik i "wykręcić" sprężynę, a amortyzator zrobić z igły lekarskiej bądź innej rurki i druciku, możemy też iść po najmniejszej linii oporu wykorzystując sprężynki od długopisów (zd. 28), o czym za chwilę, oraz drucik i izolację termiczną (zd. 29). Wybrałem tę ostatnia opcję ze względu na łatwość montażu oraz niski koszt.

 

Zdjęcie 28

Zdjęcie 29

 

No to zaczynamy. najpierw amortyzator. Drucik tniemy na odcinki 10mm w ilości sztuk 4 (zd. 30), następnie izolację tniemy na odcinki długości 9mm także ilość sztuk 4 (zd. 31).

 

Zdjęcie 30

Zdjęcie 31

 

Tak przygotowane elementy należy połączyć. Ponieważ izolacja jest termokurczliwa, nie obejdzie się bez ognia i pęsety do trzymania drucików (zd. 32). Przecież nie chcemy się poparzyć. Zatem chwytamy pęsetą drucik (zd. 33), zakładamy izolację (zd. 34) i ostrożnie ogrzewamy nad płomieniem, aż izolacja skurczy się i będzie się trzymać drucika (zd. 35). Powtarzając czynność jeszcze 3 razy otrzymujemy całkiem ładne amortyzatory (zd. 36).

 

Zdjęcie 32

Zdjęcie 33

Zdjęcie 34

Zdjęcie 35

Zdjęcie 36

 

Teraz sprężyny. Wyżej wymienione sprężynki (zd.28) przycinamy do odpowiedniej ilości zwojów, czyli 6ciu (zd. 37). Amortyzatory wklejamy w osłony i w ten sposób otrzymujemy elementy gotowe do montażu (zd. 38). Oba elementy umieszczamy w odpowiednim miejscu na ramie i sprawdzamy czy wszytko pasuje. Jeśli tak, osłonę do ramy przyklejamy klejem CA, a następnie troszkę przesuwamy sprężynkę, aby ją dobrze ustawić i również przyklejamy przy użyciu CA. Efekt końcowy (zd. 39) może nie powala, ale jest dość prosty do wykonania i wygląda zdecydowanie lepiej niż zestawowe elementy.

 

Zdjęcie 37

Zdjęcie 38

Zdjęcie 39

 

Następnie przygotowujemy miejsce mocowania kół. Ponieważ żywiczne koła są przeznaczone dla modeli Tamiya, oś kół znajduje się na feldze, natomiast modele Italeri i Academy mają oś w elemencie zawieszenia. Co zatem należy zrobić? Odcinamy osie w zawieszeniu i nawiercamy niewielkie otworki (zd. 40). W kołach również wycinamy osie (zd. 41, lewe koło), pozostawiając jedynie krótki odcinek, który pozwoli nam na łatwiejsze pozycjonowanie.

 

Zdjęcie 40

Zdjęcie 41

 

Można by powiedzieć, że elementy podwozia zostały już wykonane, ale do ramy montowane są jeszcze zderzaki. Zatem w tym odcinku jeszcze przygotowanie zderzaków. Tu już zaczynamy bawić się z elementami fototrawionymi.

 

Najpierw trudniejszy, tylny zderzak. Zaczynamy oczywiście od przygotowania elementów plastikowych, (zd. 42), oraz blaszek (zd. 43) i ich wstępnego wygiecia (zd. 44). Ponieważ nie posiadam profesjonalnej zginarki, blaszki wyginam przy pomocy wszystkiego co się nawinie pod rękę: kombinerki, pensety, pilniki, skalpele, linijka itp.

 

Zdjęcie 42

Zdjęcie 43

Zdjęcie 44

 

Ponieważ instrukcja (zd. 45) wymaga plastikowego pręcika, należy go również przygotować. Zatem bierzemy kawałek ramki od części i zapalniczkę (zd. 46), ogrzewamy ramkę aż "zmięknie" (zd. 47), następnie ją rozciagamy (zd. 48).

 

Zdjęcie 45

Zdjęcie 46

Zdjęcie 47

Zdjęcie 48

 

Tak przygotowany pręcik wkładamy na swoje miejsce (zd. 49), przy pomocy kawałka drutu umoczonego w kleju CA, przyklejamy pręcik do blaszki (zd. 50), następnie skalpelem odcinamy wystający nadmiar (zd. 51). Do tak przygotowanych elementów przyklejamy jeszcze szekle (zd. 52 i 53). Postępując zgodnie z instrukcją, przygotowujemy pozostałe elementy (zd. 54), które następnie przyklejamy do zderzaka (zd. 55).

 

Zdjęcie 49

Zdjęcie 50

Zdjęcie 51

Zdjęcie 52

Zdjęcie53

Zdjęcie 54

Zdjęcie 55

 

Podobnie postępujemy z przednim zderzakiem. Przygotowujemy elementy (zd. 56) i je sklejamy (zd. 57).

 

Zdjęcie 56

Zdjęcie 57

 

W ten oto sposób wszystkie elementy podwozia zostaly przygotowane do dalszych prac (zd. 58).

 

Zdjęcie 58

 

W tym odcinku to już wszystko. wyszedł on dość długi ponieważ w podwoziu zawarło się większość stosowanych technik modelarskich, które warto było przybliżyć mniej doświadczonym modelarzom.

 

W następnym odcinku malowanie podwozia. Poza zderzakami i felgami na czarno. Czemu na czarno skoro pojazd jest piaskowy i dlaczego tak też jest na zdjęciu? O tym dowiecie się następnym razem.

 

Pozdrawiam i do zobaczenia!

Edytowane 5 Listopada 2009 przez Gość

[bodek66]

Bardzo fajnie pzedstawiony motyw, ale kto robi zdjęcia gdy używasz obu rąk?

[Qdłaty]

kto robi zdjęcia gdy używasz obu rąk

10ciosekundowy samowyzwalacz.

[bodek66]

A już myślałem, że udało Ci się udobruchać płeć przeciwną do modelarstwa

[BaldPuma]

- ciekawe jaki nr będzie miała ostatnia fotka -

[Qdłaty]

jaki nr będzie miała ostatnia fotka

Nie mam pojęcia. Pewnie dość wysoki.

 

udało Ci się udobruchać płeć przeciwną

Poniekąd tak. Dzięki mnie koleżanka ze studiów skleja sobie właśnie Mi-24, a moja dziewczyna jak do mnie wpada to zawsze chętnie sprawdza co zrobiłem.

[kubisz]

Gratuluję, jednak znalazłeś sposób na oryginalną i interesującą relację Przejrzałem, zaczęło się od zdjęcia 9, a tu na końcu zdjęcie 58 Aż sprawdziłem, czy się nie machnąłeś w numeracji. No bracie - trochę się nawstawiałeś obrazków

Ale jednego Ci nie odpuszczę - proszę dorobić 56 śrub w podwoziu, po 14 na każde koło:

Pewnie mnie teraz przeklinasz, ale jak model konkursowy, to konkursowy A sam dobrze wiesz, że te elementy podwozia są całkiem dobrze widoczne.

[Qdłaty]

A skąd ja takie śruby wytrzasnę? Odciskać każdej kolejno z ramki blaszek Edka nie mam zamiaru.

[kubisz]

Kup profil sześciokątny Evergreena. Ja swój kupiłem w łódzkiej Da-cie.

[skala72]

Tym reportażem powaliłeś mnie, rewelacja, normalnie jak jakiś serial.Czekam na cd..