Dassault MD 450 Ouragan - Valom 1/72

[Moses]

Pierwszy lot Societe des avions Marcel Dassault 450 Ouragan (Huragan) odbył się 28 lutego 1949 roku. Maszyna ta była prosta, a zarazem skuteczna. Wyprodukowano 350 sztuk dla lotnictwa francuskiego, oraz 194 dla lotnictwa indyjskiego gdzie znany był pod nazwą Toofani.

 

Na początku lat 50tych XXw. na wyposażeniu lotnictwa krajów arabskich zaczęły się pojawiać maszyny z napędem odrzutowym, w związku z tym Izrael rozpoczął poszukiwanie myśliwca napędzanego nowym silnikiem. Pierwszą maszyną o nowym napędzie na wprowadzoną na wyposażenie IAF w 1953 roku był brytyjski Gloster Meteor, jednak Izrael poszukiwał bardziej zaawansowaną technologicznie maszynę. Rozważano takie typy jak F-86 Sabre i F-84F Thunderstreak, jednakże po interwencji krajów arabskich, żadna z tych maszyn nie została wprowadzona do wyposażenia IAF. Jedynym krajem chcącym sprzedać myśliwce Izraelowi była Francja, czego skutkiem było podpisanie kontraktu na dostarczenie 15 Dassault Mystere IIS i 15 Mystere IVA. Niestety wkrótce umowa została anulowania ze względu na słabe wyniki Mystere’ów II w testach, a Izrael zdecydował się na zakup tylko Mystere IV. Niestety maszyna ta nie była jeszcze gotowa do wprowadzenia do służby, Francja zaoferowała więc inny projekt Dassaulta, MD 450, którego dostarczono 12 sztuk, jeden dywizjon.

 

Pierwsze Ouragany wylądowały w bazie Hatzor 6 października 1955, trafiając na wyposażenie nowo utworzonego 113 dywizjonu “Szerszeni”. W okresie tym rosło napięcie na Bliskim Wschodzie, związane z ruchami antykolonialnymi. W tym czasie Czechy zaczęły realizować podpisany kontrakt z Egiptem na dostawę 100 Mig-15 oraz Mig-17 a także 50 bombowców Ił-28. W związku z tym Izrael zamówił dodatkowe 24 myśliwce MD450 4 listopada 1955 roku. Rosnące napięcie na bliskim wschodzie zacieśniło stosunki między Izraelem i Francją, która dostarczyła zamówione maszyny w ciągu miesiąca. Maszyny te, jako najbardziej zaawansowane, zastępować zaczęły leciwe Gloster Meteory.

 

12 kwietnia 1956 roku dwa Ouragany zostały poderwane na przechwycenie pary egipskich De-Havilland Vampire, egipskich sił powietrznych, które wleciały w przestrzeń powietrzną Izraela. Doszło do walki powietrznej w której Ouragany uzyskały pierwsze zwycięstwo, zestrzeliwując jednego agresora.

 

W trakcie trwania Kryzysu Sueskiego w 1956 roku IAF miało do dyspozycjy tylko jeden dywizjon Ouraganów. Zgodnie z planem Operacji “Kadesh” maszyny te miały zaatakować lotniska na Synaju, niszcząć jaknajwięcej maszyn przeciwnika na ziemi. Plany te zostały jednak zmienione, po wybuchu walk 29 października. Pierwsza misja Oraganówpolegała na eskorcie 16 C-47 transportujący batalion spadochroniarzy na przełęcz Mitla, będącą strategicznym punktem na Synaju. W ciągu całej wojny Ouragany wykonały liczne misje przeciw egipskim celom naziemnym, niszcząc kilkadziesiąt pojazdów wroga za pomocą bomb 250 kg, napalmu, rakiek powietrze-ziemia i działek. 31 października, sześć Ouraganów wykonujących misję wymiatania zostało zaatakowane przez osiem MiG-15. Żaden samolot egipski nie został zestrzelony, ale jeden został trafiony i wrócił bezpiecznie do bazy, inny był zmuszony do lądowania na brzuchu po wyczerpaniu paliwa. W innym spotkaniu z MiG-15, Ouragan trafił kolejnego MiGa, zdobywając prawdopodobne zestrzelenie.

 

W dniu 31 października, egipski niszczyciel Ibrahim Al Awal rozpoczął ostrzał Hajfy , jednego z największych miast Izraela oraz lokalizacje głównego portu morskiego Izraela. Egipski niszczyciel zdołał uniknąć zarówno silom powietrznym jak i izraelskiej marynarce, doczasu gdy nie został zaatakowany przez parę Ouraganów rankiem 1 listopada. Oba samoloty unieruchomiły statek za pomocą swoich działek i rakiet powietrze-ziemia, zmuszając go do poddania się. W sumie, choć osiem Ouraganów zostały uszkodzone w czasie Operacji “Kadesh”, zaden samolot nie został zestrzelony. Maszyna okazała się bardzo solidna i zakupiono kolejnych 45 sztuk tworząc drugą eskadrę w bazie Ramat David. Były to samoloty wycofane z eksploatacji francuskiego lotnictwa.

 

Pomimo przybycia nowszych maszyn, Super Mystere i Mirage IIIC, Ouragany nadal odgrywały ważną rolę jako podstawowa maszyna myśliwsko-bombowa. W listopadzie 1964 pięć Ouraganów uczestniczył w ataku na syryjskie pozycje ostrzeliwujące izraelskie osiedla.

 

Po wybuchu wojny sześciodniowej, 5 czerwca 1967 , izrael posiadał 51 Ouraganów, które tworzyły Eskadrę “Głowa Leoparda” w Lod i Dywizjon “Szerszeni” w Chasoru (obecnie latajcy na AH-64 Apache). Ouragany zostały włączone do operacji “Moked”, z zadaniem atakowania egipskich lotnisk na Synaju, w pobliżu Kanału Sueskiego. Czterymaszyny zostały strącone przez obronę przeciwlotniczą. Podczas drugiej i trzeciej fali ataków w ramach operacji Ouragany brały udział rónierz w atakach na jordańskie i syryjskie bazy lotnicze. 10 Ouraganów zostało utraconych w czasie wojny sześciodniowej, dziewięć przez ogień z ziemi, a jeden został zestrzelony przez arabski myśliwiec.

 

Zwycięstwo wojnie sześciodniowej nie przyniósło zakończenia walk między Izraelem a jego arabskimi sąsiadami. Eskalacja konfliktu pod koniec 1967 roku, zaangażowała Ouragany w kolejne misje bojowych. Maszyny przeprowadzały ataki na stanowiska egipskiej artylerii i mobilnych wyrzutni przciwlotniczych, jordańskich i irackich sił w Jordanii i obozów terrorystycznych w południowym Libanie. Podczas tych operacji stracono dwa samoloty. Z końcem wojny na wyczerpanie w 1970 roku, pozostałe Ouragany przeniesiono do szkół lotniczych. Zostały ostatecznie wycofane z eksploatacji w styczniu 1973 roku. Kilkanaście maszyn sprzedano lotnictwu Salwadoru w 1977 roku.

 

Model przedstawia MD-450 Ouragan ze 113 dywizjonu biorącego udział w operacji “Moked” w 1967. Znajdujące się pod kabiną godło “Mikey Mouse” maszyna otrzymała po remoncie maszyny, gdy podczas lądowania zapaliła się sekcja ogonowa maszyny.

 

 

[kowal76]

Bardzo fajny modelik. Podoba się

[panzer_lehr]

Świetna galeria i do tego jeszcze rys historyczny.

Tak lubię.

 

Pozdrawiam.

Maciej BUDYŃ Bedyński

[manas]

Bardzo fajny.

 

Po sukcesach komercyjnych Eduarda i HGW licze na hi-tech zimnowojenne rury w 48, tym razem te z wlasciwej strony Żelaznej Kurtyny.

[jarek38]

Opis historyczny, przybliżający nieco przydatność tego mi nieznanego samolotu, pozwolił spojrzeć na tę "nic specjalnego" konstrukcję i stwierdzić - Bardzo fajny pejsolot!

[Moses]

pozwolił spojrzeć na tę "nic specjalnego" konstrukcję i stwierdzić - Bardzo fajny pejsolot!

 

Miło czytać takie słowa

[Karol]

Fajny ciekawy opis. Ładny model interesującej maszyny.

[hadzi]

Sliczny model!

[Mikele]

Nie było problemów z kładzeniem kalkomanii ze szczęką? Jest całkiem spora, ciekawi mnie, czy dobrze reagowała na płyny?

 

 

Fajny brzydal

[Moses]

Mikele, obawiałem się trochę tych szczęk, ale kalki które były w zestawie były zarazem cienkie, ale i wytrzymałe, więc nie było żadnych problemów,.

[letalin]

No model po prostu poprawny, a to wcale nie jest regułą na forach:)

Za to wstępniak w stylu najlepszych bajarzy modelarskich. Bez tego wstępu model nie byłby taki fajny. Gratulacje!

[Banny]

Nie moja era, merytorycznie nie potrafię ocenić, ale samo techniczne wykonanie modelu podoba mi się i IMHO zdecydowanie wyrasta ponad przeciętną modeli prezentowanych w galeriach. A sama tematyka też należy do tych oryginalnych, rzadziej spotykanych. Wraz z obszernym wstępem całość stanowi wyjątkowo ciekawą i zgrabną prezentację! Gratulacje!

[Moses]

Dzięki Banny za dobre słowo

Zrobiłem kilka nowych zdjęć

[Banny]

Takie zbliżenia nie zawsze służą skali 1/72. Mogą pokazać co jest zrobione fajnie, ale i ukazują niedokładności, które trudno uniknąć przy tej skali...

 

Po naniesieniu kalkomanii trzeba poprawić wash, bo wykończenie powierzchni wygląda niekonsekwentnie (zanika struktura płatowca pod kalkomaniami). Ja przeciągam linie podziałowe miękkim ołówkiem na kalce. Ma to dwa plusy: tworzy zaciemnienie podobne do washa i jednocześnie wciska kalkę w zagłębienie, jeśli płyny nie ściągnęły.